Aan de muur van de parkeergarage zijn zeven reliëfstenen aangebracht die het scheppingsverhaal weergeven. De stenen zijn afkomstig uit een in 1999 gesloopt gebouw van de drukkerij Enschede.
Gevelsteen van Postduiven Vereniging De Snelpost, in 1922 opgericht. Ter bescherming uitgenomen en onder beheer gebracht bij een Haarlems bouwbedrijf.
een veel toegepaste sluitsteen: een afbeelding met een lachende dierenkop, waarschijnlijk een koe of een os.
Reclametekst, boven de ingang van een bedrijfspand in stucwerk aangebracht
Betonnen Gevelteken in de kopgevel van een woningenblok van een woningcorporatie. Mogelijk een symbool van de corporatie.
Wilson textielfabriek van 1833-1872. Het was een fabriek waar textiel chemisch gebleekt werd en waar textiel bedrukt werd.
Bijna verscholen tussen het echte groen is de gevelsteen Zangvogel naast de deur te zien.
Een welkomstbeeldje dat met een hand het welkomstgebaar maakt en met de andere naar een ingang verwijst.
Station uit 1911 aan de voormalige spoorlijn Aalsmeer – Haarlem
Gedenkteken in de kopgevel van een woningblok van v.m. woningstichting Ons Thuis d.d. 1924.
Een lijst over de volle gevelbreedte met in het midden een uitgehouwen pauw, frontaal met gespreide vleugels
Een nog oorspronkelijk winkelhuis met etalages op de begane grond, maar ook op de eerste verdieping. Boven het glas in lood op de eerste etage is de op glas geschilderde aanduiding MANUFACTUREN zichtbaar.
De steen, die ook wel het "Hammetje" wordt genoemd, verwijst naar de reeds lang geleden op deze locatie gesloopte herberg "In de Westfaelsche Ham".
De binnentuin is afgesloten met een speciaal ontworpen hek met daarin teksten van Haarlemse dichters en schrijvers
Kraagsteen aan de gevel van Voormalige Christelijke school uit laatste kwart 19de eeuw
Ornament, verwijzend naar de fabriek van de wereldberoemde Haarlemmer Olie.
Het wapen van Delft, gedragen door twee staande leeuwen. Het pand zou ooit dienst hebben gedaan als herberg.
Voorstelling van Sint Joris die de draak doodt. Deze steen is één van de oudste nog bestaande gevelstenen in Haarlem.
Het huidige pand dateert uit 1885. De naam YNT Casteel Der SIELEN zal verband hebben met de functie van de voorgaande bebouwing. (religie?)
Middeleeuwse stadspoort, die toegang gaf tot Schalkwijk, voorzien van een rivierbarrière
Hoe op humoristische wijze dempingsplannen verhinderd werden na een lange geschiedenis van dempingen in Haarlem.
Gevelsteen van De Twee Gecroonde Aeckers, een Haarlemse bierbrouwerij uit de zeventiende eeuw.
Jaarsteen, door een latere eigenaar in de gevel geplaatst. Het pand zelf dateert van 1896.
Oude firmanaam aan de gevel van het bedrijf Electro Technische Industrie A. Thuis v/h George Dondorp.
Door de Stichting Literair Haarlem is hier een krantenpagina uit 1937 geplaatst. Dit is een herinnering aan het feit dat demping van de Bakenessergracht toen is voorkomen.
Vervaardigd in opdracht van de eigenaresse van het pand Bakenessergracht 41 ter nagedachtenis aan Ir. D.H. Wolff, degene die het pand in 2002 restaureerde.
Eerbetoon aan Simon Philip de Vries, rabbijn van de Joodse Gemeente in Haarlem. In 1944 is hij gestorven in Kamp Bergen-Belsen.
Herdenkingsteen in het woonhuis van de in de Tweede Wereldoorlog omgekomen rabbijn Simon Philip de Vries. Hij was de eerste Haarlemse rabbijn.
Het pand uit 1609 dankt zijn naam aan een gevelsteen in de vorm van aan bloempot. De steen is helaas verloren gegaan.
De gevelsteen is geplaatst in een poortje naar een achterliggend 14e eeuws hofje, bestemd voor de verzorging van alleenstaande vrouwen.
Tegeltableau van de Brood- en Meelfabriek, 1876. Dit fraaie stuk bevindt zich binnen in de hal en is helaas niet openbaar te bezichtigen.
Oorspronkelijk gebouwd voor Drukkerij Enschedé voor de Centrale opslag en distributie van postzegels t.b.v. de PTT. Daarna depot Teylers Museum
De figuren in de gevel aan de Bakenessergracht vertonen een gelijkenis met een set 17e eeuwse houtsneden die in het bezit zijn van het museum Enschede
Gevelsteen voor het schoolgebouw en dienstwoningen van de Vereniging tot Stichting van Scholen met den Bijbel, gebouwd in 1903 door architect J. van der Steur.
Poortje waardoor de Leijstar bereikbaar was. De brouwerij van de vader van Judith Leijster, meesterschilder
De Passer ende Valk was één van Haarlems bekendste bierbrouwerijen. De originele gevelsteen is geheel vergaan. In 2007 is een volwaardige replica geplaatst. Ook de gevelsteen van het huis naast het poortje zijn in 2022 opnieuw opgeknapt.
Het poortje naar de brouwerij is nog bewaard gebleven
Je keek aan de achterkant van brouwerij op de Zakstraat die toen nog een doodlopende straat was.
De locatie is niet nauwkeurig bekend
Voormalige fabriek van o.a. poets- en reinigingsmiddelen. Sinds 1931 in dit pand gevestigd tot de opheffing in 2014. Nu zijn er appartementen in het gebouw.
Gevelsteen van de Christelijke Bewaarschool uit het begin van de 20ste eeuw. De voorloper van de kleuterschool.
Het Hofje van Loo is in 1489 opgericht. Oorspronkelijk Dertien huisjes rond een centrale tuin, beheerd door de Gasthuismeesteres van het St Elisaberth Gasthuis.
Monniksfiguur: een Barrevoeter. Ga in de orde der Barrevoeters, dan hebt gij geene kousen noodig
Hofje dat niet gesticht is uit de nalatenschap van een rijke weldoener. Door wie dan wel?
Het hofje is gesticht in 1489 en lange tijd onder beheer geweest van het Sint Elisabethgasthuis
In de gevel zijn rond het jaartal draken en griffoenen afgebeeld. Zij fungeren tevens als wapenschildhouders.
De afbeelding uit 1640 is mogelijk een uiting uit het gildetijdperk, of een verwijzing naar een voormalige eigenaar: Albert Braesman.
Oorspronkelijke steen uit 1935 die uit de gesloopte voormalige bebouwing bewaard is gebleven en in 2002 in de nieuwbouw herplaatst.
Van landhuis tot verpleeghuis tot revalidatiecentrum met dagbehandeling en wooncomplex voor dementen
Specifieke woonvorm voor religieuze vrouwen, die in de gewone kloosters niet terecht konden.
Vervaardigd door de beeldhouwer J.H. van Borssum Buisman, ter herinnering aan de relatie met het oude begrafenisbos "De vrijwillige Liefdebeurs".
Oudste kerkgebouw van Haarlem. Oorspronkelijk de Begijnenkerk, d.w.z. de kerk van het omringende Begijnhof
Een zeer kleine brouwerij die slechts kort in het midden van de 17e eeuw heeft bestaan. met een zijingang in een steeg naar de Bakenessergracht. Dus zal het in de buurt van de Begijnhof 1 zijn geweest.
Een honderdjarig jubileum in 2006 met de verbeelding van een penseel, een kroontjespen en een potlood, refererend aan het beroep van Berckheyde.
Aan de motorwagen kon een bijwagen of aanhangrijtuig worden gehangen. Deze waren niet gemotoriseerd en konden bijvoorbeeld de tram verlengen om meer passagiers bij (seizoens)drukte te vervoeren.
Deze Blauwe Tram is de verzamelnaam voor de trams die tussen 1881 en 1961 in het gebied tussen o.m. Scheveningen, Haarlem, Zandvoort, Purmerend en Volendam reden. De trams hadden vanaf 1924 een donkerblauwe kleur.
Gevelsteen in 1968 geplaatst door de "Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen afdeling Haarlem en omstreken"
Gevelsteen in de voormalige pastorie van de Vestekerk; nu Jopenkerk.
De naam verwijst naar de Bolramer, een streekbus die werd gebouwd tussen 1956 en 1967.
Net als de nabij gelegen Pijlslaan is deze straat vernoemd naar de boog waarmee de pijl wordt afgeschoten.
De letters van het buiten Bosch en Vaart zijn op miraculeuze wijze bewaard gebleven. Ze sieren nu de gevel in plaats van een hek.
Aan de gevel van de voormalige apotheek is een gaper bevestigd. Geen oude maar een namaak en zo goed als echt.
Bewoner/eigenaar heeft deze steen ontworpen en gehakt een verbeelding van de familienaam Steets ( ook wel vroeger Steeds geschreven).
13e-eeuwse kerk met bijbehorend gasthuis. Moet ooit een belangrijk complex geweest zijn, maar had een treurig einde.
Het Bruiningshofje is een hofje met vijf huisjes uit 1610. In 1936 is het gerestaureerd en voorzien van een gevelsteen met de naam van stichter Jan Bruininck.
een Rosbaer is een draagkoets die door twee rossen wordt voortbewogen. Dit vervoermiddel diende om voorname personen -in dit geval een dame- te vervoeren.
Afbeelding van een hollend paard, dat circa 1609 ter vervanging van het oorspronkelijke INT BRUINE PEERT is geplaatst door de toenmalige eigenaar, paardeslager.
Wapen met zespuntige ster en 2 franse lelies
Twee jaarstenen met ANNO en 1664 en in het midden tussen deze twee stenen nog een acanthus rozet (waarin een uithangbord geplaatst zou kunnen worden}
Grote muurschilderingen op de muur van het Liander verdeelstation, in 2009 mede door de buurtbewoners aangebracjht.
Het enige net echte overgebleven (wol)wevershuisje in de Breestraat uit 1670
"ln den Gecroonde hamer" is genoemd naar een smederij die in dit huis in de I7de eeuw werd gedreven door smid Gillis Pieterszoon van Tongeren (of Tongerlo)
Twee naar links gaande mannen die een enorme druiventros dragen, de tekst met jaartal 1867
Gevel/balkon reliëfs.
De eerste bussen die in 1926 in de regio Haarlem reden waren Brockway-bussen. Deze bussen waren een succes en verdrongen langzaam maar zeker de tramlijne
Naamsteen met de naam van woningcorporatie Patrimomium, stichter van het woningenblok.
geen info
Gevelsteen in een voormalig pakhuis uit 1660 met schematische afbeelding van de Amsterdamse poort. Eronder het Open Monumentendag symbool.
In de Klaverbladpoort tussen nummer 44 en 46 is een muurschildering van Sidney Waerts. Op deze mural staat een jongetje met duiven. Ook op de Burgwal zelf is nog een tweede maar nu kleine schildering te zien.
Gebouw met trapgevel speciaal gebouwd als bewaarschool. In de gevel een hardstenen tekstband met Bewaarschool der Nederlands Hervormde Gemeente.
Ongeveer ter hoogte van huisnummer 36
Ongeveer ter hoogte van huisnummer 72
In de gestucte muur zijn een drie voorwerpen aangebracht waarvan de reden niet duidelijk is. Grapje of ........
De Centuurbaan was een rondje Haarlem, een ringlijn van 5,3 kilometer die in beide richtingen werd gereden. Gestart in 1899 als de Eerste Nederlandsche Electrische Tram-Maatschappij – de ENET.
Grote villa in Zuiderhout gebouwd door een Zeeuwse architect wat in de naam tot uiting komt.
Rechthoekige kunstvormige gevelsteen
Op de gevel staat in grote uitstekende letters Hoe het groeide. In de oorlog verbasterde dit naar: hoe het loeide.
Gaaf voorbeeld van een Montessorischool volgens het gedachtengoed van Maria Montessori. Daarom ook rijksmonument. Was na korte tijd al te klein, vandaar de uitbreiding aan de Louise de Colignylaan 3.
Voorstelling van een honkvast op zijn nest zittende vogel. De villa (Honk) is in 1914 ontworpen door de bekende architect J.B. van Loghem (1881-1940)
Rechthoekige steen met in het midden een ketel boven het open vuur geflankeerd door links een poes en rechts een hond. Boven de hond en kat een bladeren tak.
Zuiderhout is een mooi voorbeeld van een begin 20e-eeuwse luxe voorstedelijke woonwijk. Mooi verankerd in zijn omgeving en gekenmerkt door veel goede architectuur.
Madonna (Maria) zittend op bankje en staand Jozef en Jezuskind dat bosje bloemen geeft
Jugendstil motief in een recht hoek
De steen is (gemaakt) geplaatst in 1950 in de gevel van de voormalige schoenmakerij van de firma Uittenbogaard.
Gevelsteen met zonnewijzer. Goldersgreen is de naam van het voorstadje van Londen waar de familie van de architect vandaan kwam.
Gebakken tegels met een zwarte kraai op een oranje ondergrond, welke getrapt is opgenomen in het metselwerk.
Familiewapen van burgemeester van Haarlem v. Maarschalk: drie vissen. De naamgeving van het pand sluit aan bij de benaming van het vroegere Huis te Crayenest.
Gevelsteen met later aangebrachte zonnewijzer
De Crossleybus heeft een belangrijke rol gespeeld in de wederopbouw van het openbaar vervoer na de bevrijding in 1945.
Gevelsteen D APPELAAR zat boven poort van de Nauwe Appelaarsteeg. Heel lang gelden was hier een appelboomgaard.
De steen DAMSTEEG zat in de voormalige Damsteeg-poort, welke vermoedelijk moet zijn opgegeven voor de nieuwbouw van het Enschede complex.
Vier sterren hotel, waarmee eindelijk na decennia het gat aan de Damstraat opgevuld werd.
Kleurrijk uithangbord voor de winkel van verkoop antieke prenten en kaarten. Specialisatie Haarlem.
Woonhuis van Pieter Teyler van der Hulst. Na zijn overlijden het Fundatiehuis en sinds kort na de grote restauratie het Pieter Teylershuis
De gevelsteen verwijst naar het bezoek van de Hertog van Brandenborch. Hij is afgebeeld in vol ornaat met het zwaard in de hand en de helm op tafel.
Afgebeeld zijn de wapenschilden van Francois Palm en zijn vrouw Jacoba Lammens.
In een uitgehouwen cartouche wordt het ambacht van een schoenmaker uitgevoerd.
Betonreliëf van kunstenaar Hans Jorna om de muur van de parkeergarage een wat meer “menselijk” en wenselijk aanzicht te geven
Straat waarvan de gehele noordkant gesloopt is en vervangen door kantoren en parkeergarage. Dit i.v.m. de sanering van het Stationsplein
Gevelsteen met Vrouwe Fortuna met een zeil in de hand en een 17e eeuws oorlogsschip op de achtergrond.
Onwaarschijnlijk lelijke parkeergarage met een alles goed makend restaurant erbovenop. Wat vindt u hiervan nu van…...
Muurschildering uit 2018 van het Nederlandse kunstenaarsduo TelmoMiel.
De woningbouwvereniging Eigen Woning heeft hier in 1934/1935 een rij huizen neergezet.
In dit pand was oorspronkelijk de fabriek voor Haarlemmerolie van Waaning Tilly gevestigd.
Dit is de Goutsmitscamer is een afbeelding van een goudsmidsbeker, het attribuut van St. Eloy, schutspatroon van het goudsmitsgilde..
Kosterswoning en Catechismuskamers van de Sint Josephkerk. De kosterswoning bleef kosterswoning, maar de Catechismuskamers veranderden geregeld van functie
Vernieuwd gevelopschrift van het voormalige fabriekje Lincol in metaalpoetscrème.
Brouwerij van Sijmon Gerritss, vader van Kenau
Buitenhuis aan de voormalige stadsrand van Haarlem, toen rustig gelegen tussen het groen.
Welgelegen is gebouwd door de zeer rijke bankier Henry Hope als kunstgalerij/buitenplaats. Het is een voor Nederland uniek gebouw en mooi voorbeeld van neoclassicisme
Achtereenvolgens (met enige onderbrekingen) gebruikten Lodewijk Napoleon, Prinses Wilhelmina van Pruisen met haar dochter Louise en Koning Willem II Welgelegen als (zomer)residentie.
Welgelegen heeft een lange rij musea gehuisvest, zoals het Koloniaal Museum en Museum voor Kunstnijverheid. Na een lange onderbreking is er sinds 2009 weer een museum.
In 1926 viel de beslissing om Welgelegen in te richten als Provinciehuis van Noord-Holland. Dit had de nodige bouwkundige consequenties. Het is in de jaren 2007/2008 zeer grondig gerestaureerd.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. De beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. De beeldjes zijn gerestaureerd in 1981 door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. De beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. De beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Een molen in een steen met een bovenkant die in een punt loopt en de tekst onder in de steen MOLEN HOEK
In de gevel zijn een drie gevelstenen opgenomen met onder andere een afbeelding van drie tulpen. Verder is boven de entree een cartouche met de tekst Bijhout aangebracht.
Verbeelding van een oud Fries verhaaltje over een sluwe vos die misleid wordt door een ekster.
Gevelsteen ter herinnering aan de langdurige inzet van Herman Moné voor Het Sint Jacobs Godshuis.
De contouren van Haarlem waardoor het Spaarne loopt en het Logo van het college van regenten van het Sint Jacobs Godshuis.
Sculptuur/plaquette van het Sint Jacobs Godshuis met het College van Regenten op de buitenmuur van het Koetshuis.
In de achter- en zijgevel zijn terracotta afbeeldingen opgenomen. Zij verwijzen o.a. naar de drievuldigheid.
Gedenksteen aan de bouw van 52 huizen in 1921-1922 door de woningbouwvereniging Onder Dak. Architect J. Roodenburgh.
In 1879 Antonie Rieu een winkel in limonade en een tapperij voor bieren. Het begin van de huidige groothandel met de vijfde generatie Rieu aan de leiding. Je ziet één van de eerste vestigingen met het gevelopschrift van het bedrijf.
Toegangspoort van het Essenhofje uit het Fonds van wijlen Abraham de Haas. In de afdeksteen boven het poortje staat de naam.
Volgens de letter van het woord is het Essenhofje beslist geen hofje. Maar als je naar de geest van het woord kijkt, wat dan…...
Op 14 juni 1900 werd het beeld in het Florapark onthuld door koningin Wilhelmina, vergezeld van haar moeder Emma van Waldeck-Pyrmont
Rond logo met daarop een dansend kind met de ene voet in de Vaart en de andere naar het Bos. Bos en Vaart.
In de gevel zijn twee paardenhoofden opgenomen als teken van de voormalige stalling van paarden. Vandaag de dag nog steeds een garage.
Versiering aan het Pand van de Vrijwillige Brandweer Schalwijk
In de rijk versierde gevel is onder het raam op de eerste verdieping de naam van de schrijver Hildebrand opgenomen. In de top van de gevel zie je het wapen van Amsterdam.
Het Doopsgezinde kerkcomplex in het centrum van Haarlem bevindt zich tussen Grote Houtstraat, Peuzelaarsteeg en Frankestraat.
Kenmerkende sobere, maar sfeervolle doopsgezinde kerk. Geheel inpandig in een woonblok gelegen vanwege vroegere religieuze redenen. Toch is het geen schuilkerk, maar een verscholen kerk…
Aangebracht door textielbedrijf Snep. De steen laat het interieur zien van een Lijnwaadpakkerij, ofwel een linnenpakkerij.
Tadorna is in het Nederlands vertaald: bergeend. De steen is in augustus 1950 aangebracht na oplevering van de woning. Een bergeend verbergt haar eieren.
De Parel is een school voor speciaal onderwijs, revalidatie en zorg voor kinderen met diverse problemen
Stadsvernieuwing t.p.v. voormalige Damiate Pers en het Kleine Gasthuis
In 1874 kochten de gebroeders Willem en Cornelis Bremer de molen Het Fortuin om een houtzagerij te beginnen.
Eeuwen lang een beeldbepalende molen en ooit één der beste molens van Nederland
23 arbeiderswoningen in 1920 gebouwd door de sociaaldemocratische woningcooperatie Vooruitgang.
In 1958 legde de deken van Haarlem, W.N. Zijlstra, de eerste steen voor deze school: (destijds) de rooms-katholieke industrie- en huishoudschool Mons Aurea.
Ontwikkeling van de Raam-, Gasthuis- en Kampersingel door de eeuwen heen.
Frank en vrij kwetteren de vogels vanaf hun schildering op de muur. Het geeft het straatje een stukje vrolijkheid en lichtheid.
Deze poort is door Lieven de Key in 1612 gebouwd om de achterliggende Doelen (schietbaan) af te kunnen sluiten.
Na verhuizing vanuit het Prinsenhof werd het oude doelencomplex aangevuld met een groot stuk nieuwbouw als nieuw onderkomen van de stadsbibliotheek. Door functieverandering en fusies is het karakter van de stadsbibliotheek flink veranderd
Voormalig schutterijgebouw van de Kloveniers. Tijdens het beleg (1572/1573) hoofdkwartier van de verdediging van de stad onder bevel van Ripperda. Vanaf begin 19e eeuw kreeg het complex steeds meer andere functies. Tenslotte werd de schutterij in 1905 opgeheven. Tot 1972 heeft het een grote verscheidenheid aan functies gehad. Daarna werd het samen met een groot stuk nieuwbouw het nieuwe onderkomen van de stadsbibliotheek vanaf 1974.
De kleinste gevelsteen van Haarlem. De twee afgebeelde krukken verwijzen naar de oorspronkelijke functie van het gebouw erachter, het toenmalige Oude Mannenhuis
Met een aantal verbouwingen is het oude hoofdgebouw van het Elisabeth Gasthuis geschikt gemaakt voor de vestiging van Muziekcentrum Zuid Kennemerland en Cultureel centrum De Egelantier. Wegens bezuinigingen kwam er in 2014 een einde aan.
De verkoop van het oude hoofdgebouw van het Elisabeth Gasthuis is een nogal moeizaam proces. Velen betreurden de teloorgang van De Egelantier. Na lange jaren volgt begin 2022 de daadwerkelijke verkoop aan een projectontwikkelaar. Er moest komen : een boetiekhotel, 10 kunstenaarswoningen, café/restaurant en een breed cultuurprogramma
Twee muurschilderingen met afbeeldingen van dieren uit Zimbabwe en afbeeldingen van Haarlem zoals de Adriaan en het havengebouw.
De gedempte Oude Gracht vormde samen met het Verwulft en de Nassaulaan de eerste middeleeuwse vestinggracht aan de west-en zuidkant van de stad. De gracht is gedempt in 1859 - 1860.
Uithangbord “De Karseboom” met op de kersen de naam “Van Ommeren”, de huidige eigenaresse.
Masker\/hoofd van Sint Pieter
Woonhuis en waarschijnlijk bureau van de Haarlemse architect J.A.G. van der Steur. Het huis vormt een staalkaart van waartoe de architect in staat was.
Verbeelding van de Joodse Davidster. Rond 1638 was Jan Davidts eigenaar van het pand. Zijn bedrijfje droeg de naam DE STER.
Steen geflankeerd door twee leeuwenkoppen. Deze bevinden zich met het jaartal 1609 nog in de gevel. Vroegste vermelding 1681.
Afbeelding van een zaaiende man boven de ingang van het voormalige schoolgebouw. Vermoedelijk een metafoor voor het zaaien van kennis.
De gevelsteen is eigenlijk afkomstig van Nieuwe Groenmarkt 4, waar De Blaeuwe Fonteijntgen in 1592 de huisnaam was. In 1899 is de steen naar GOG 121 verplaatst.
Voorgeschiedenis van het terrein van de Justine de Gouwerhof voorafgaand aan de brandweerkazerne
Het terrein van de Justine de Gouwerhof in gebruik als brandweerkazerne
Het is op deze plaats dat Johannes Noppen in 1564 met een brouwerij voor bier en bierazijn begon.
In de gevel is een kanonskogel opgenomen welke tijdens het Haarlem Beleg in 1572 - 1573 is afgeschoten.
Groot regionaal postkantoor als opvolger van het verouderde postkantoor aan de Zijlstraat.
Afbeelding van een VOC-schip en het gezegde Hoop doet Varen van Boekhandel H. de Vries. Alles in schoonschrift uitgevoerd.
Nederlands gereformeerde Kerk. Inmiddels al het derde kerkgebouw op deze plaats.
Boom Ruygrok is een uitgeverij en drukkerij, die uit het begin van de 19e eeuw dateert. Vanaf 1939 gevestigd aan de Gedempte Oude Gracht en de daar achter gelegen De Witstraat. In 1972 was de verhuizing naar de Waarderpolder voltooid.
Gelegen bij het Verwulft
Twee gevels van een rijke brouwer uit de 17e eeuw
Grachtje ter illustratie van het belang van de textielindustrie in Haarlem en ook van de opkomst en het verval van de stad
Hoekpand aan de Wolstraat
Op de kaart uit 1628 van Saenredam is een bierpaal te zien ter hoogte van huisnummer 60
Rechthoekige Wapenborden, gered bij de sloop van de Raaks bebouwing. In 2013 geplaatst in de muur van het voormalige Gymnastiekgebouw
Kerk van de Vrijzinnig Hervormden vanaf 1910 tot begin 1976. Daarna inkoopcentrum voor beeldend kunstenaars en vervolgens wijnopslag, waardoor het geruime tijd Wijnkerk heette. Daarna korte tijd krakers. Sloop dreigde, maar werd afgewend, doordat vanaf 2010 Jopen Bier zich hier vestigde. Het werd een brouwerij met restaurant en ging verder als Jopenkerk.
Oorspronkelijk een familiehofje kwam het eind 19e eeuw in bezit van het katholieke Armbestuur. Uiteindelijk door de gemeente aangekocht voor sloop t.b.v. de sanering van het Raaks Doelengebied
Gerrit van Dijk dansend met zijn vrouw, voorgesteld als Betty Boop. Van Dijk is een zeer bekende Nederlandse filmer en createur van de Nederlandse animatie.
Muurschildering gemaakt voor Amnesty International door een viertal kunstenaars waaronder drie Haarlemse.
Betonnen Gevelreliefs in Portiekwoningen uit 1957 van de Haarlemse architect Brakel, met verschillende voorstellingen.
Herinneringsbord aan het herstel en de uitbreiding van de wijk. Een initiatief van de bewoners van nummer 2.
Herinnering aan het 40-jarig bestaan van de Aannemersopleiding in Haarlem
Twee rijk bewerkte cartouche met rolwerk en bloemmotieven. De eerste met ANNO en de tweede met 1696
Gaper 'de Moor\', boven de entree van de vermaarde Haarlemse drogisterij A.J. van der Pigge.
Een sierlijk uithangbord met daarop druiventrossen en wijnvaatjes. In het midden een groot wijnvat als omlijsting van een druivenplukster.
Een uithangbord in de vorm van een gesmede cirkel met daarin een gouden harp. Twee tekstplaten geven aan: “Bruno” en “Klassiek”.
Muurschildering van Eric J. Coolen. Afgebeeld zijn onder andere Godfried Bomans, Lennaert Nijgh met zijn kat Meneer. Verder de Schotse auteur, uitgever en muzikant Paul Murdoch.
Deze schuilkerk is de voorganger van de Sint Josephkerk en gaat terug tot de vroegere Begijnhofkerk
Eerste Synagoge van Haarlem. Na opening Tweede synagoge in 1841 deed het dienst als Gemeentegebouw tot 1888, toen het nieuwe Gemeentegebouw aan de Lange Wijngaardstraat geopend werd
In de gevel is een steen opgenomen van de woningmaatschappij De Vonk. Deze steen herinnert aan de bouw van het complex.
De Damiate Pers was een uitgeverij, drukkerij van vele tijdschriften en kranten, waaronder het Haarlems Dagblad
HET WAPEN VAN SCHOTLAND is misschien een handelssymbool. In het pand werd ooit gehandeld in Schotse wol die in Haarlem werd gebleekt en geverfd.
Gevelsteen uit circa 1681 met een afbeelding van een oud Romeins zonnesymbool, de zogenoemde Helianthus. Op de onderrand de tekst DE SON BIQVAEM YS MYNEN NAEM.
De voorstelling toont een patient die gemasseerd wordt en zelf een flesje met zalf of massageolie vasthoudt.
Een Joods Ziekenhuis, gebouwd uit de erfenis van de niet erg religieuze joodse meneer Joles. De Tweede Wereldoorlog veranderde alles.
Op het hoogste puntje van het dak prijkt de davidsster tegen de hemel. Deze ster hoort bij het voormalige joodse Jooles ziekenhuis.
De Minderbroeders / Franciscanen waren al redelijk vroeg in Haarlem aanwezig. Eerst met bescheiden huisvesting, maar vanaf 1459 een echt klooster. Totdat de Reformatie kwam…
Vanaf 1579 was er sprake van een bescheiden Gasthuis. Vanaf eind 19e eeuw volgde een stormachtige ontwikkeling tot een modern ziekenhuis. Totdat verdere ontwikkeling op de oude locatie niet meer mogelijk bleek.
Dependance van het Elisabeth Gasthuis. Oorspronkelijk bedoeld voor difteriepatiënten. Later gewone afdelingen van het ziekenhuis.
In de voormalige polikliniek uit 1925 van het Elisabeth Gasthuis zit nu het Verwey Museum Haarlem en het ABC architectuurcentrum.
Poort met verschillende onderdelen die de verhuizing van het St. Elizabeth Gasthuis in 1580 verbeelden. De stadsbrand, de verhuizing en de nieuwbouw.
Stadsmuseum met vaste tentoonstelling over de geschiedenis van Haarlem en veel wisseltentoonstellingen over de cultuur in Haarlem in heden en verleden. Apart veel ruimte voor de Haarlemse schilder Kees Verwey.
De instelling is een centrum voor architectuur en stedenbouw voor Haarlem en omgeving (regio Kennemerland)
Oorspronkelijk was dit het fotoarchief van Drukkerij, Uitgeverij de Spaarnestad. Door diverse uitbreidingen is het één der grootste fotoarchieven ter wereld worden. Na omzwervingen is het terechtgekomen op de bovenetage van Groot Heiligland 47. Wegens huisvestingsperikelen is het in 2011 verhuisd naar het Nationaal Archief in Den Haag en heet momenteel Spaarnestad Photo
Verwijzing naar het Zander Instituut, gestart in 1899
Het Oudemannenhuis werd gefinancierd door de opbrengsten van een grootschalige loterij en een rederijkersfeest. Daarnaast waren er nog de nodige giften. Het gebouw was toen heel anders ingedeeld dan vandaag de dag.
De weeshuisperiode wordt gekenmerkt door grote chronische geldproblemen. Rond het midden van de 19e eeuw werd het complex zwaar verbouwd.
Na een zware verbouwing kon het voormalige weeshuis in 1913 als Stedelijk Museum geopend worden. Geleidelijk aan werd het meer een kunstmuseum. Er kwam een flinke uitbreiding naar het noorden en vele verbouwingen volgden.
Poort met beelden van een oud mannetje, maar ook van Frans Hals en Lieven de Key.
Na eeuwen lang onderdeel van het Elisabeth Gasthuis te zijn geweest, heeft de gemeente Haarlem in 1973 de huisjes verkocht aan Diogenes, waarna ze weer tot woningen teruggerestaureerd zijn. Later is Diogenes opgegaan in Vereniging Hendrik de Keyser.
Speciaalzaak in quilten maakt zich kenbaar met een uithangbord met daarop haar naam en een quiltpatroon als schilderij.
Hoog in de gevel staat de aanduiding van Schurmann Leeuwarden. Dit is van het gelijknamige confectiemagazijn dat vanaf 1895 op de begane grond was gevestigd.
Hoofd als sluitsteen
Twee kleurige kunstwerken van de Spaanse kunstenares Dora Dolz in de nissen van de Verweyhal.
Familiewapen van Paules Vermeulen, schepen en burgemeester van Haarlem. Tijdens een verbouwing in 1925 is de steen spoorloos.
Winkelwoonhuis met magazijn uit 1890. De reliëfs symboliseren de handel en de nijverheid.
Hoekpand Grote Houtstraat en Gedempte Oude Gracht uit 1903. Smid Van der Vaart had zijn Smederij en winkel voor kachels en haarden.
Op de hoek van de Gedempte Oude Gracht en de Grote Houtstraat staat de voormalige winkel van Jamin. De gevel is aangekleed met beeldhouwwerk en zeegroene tegeltjes.
Het Pauwpoortje is tot stand gekomen toen Johan Pauw, de eigenaar van huis "De Hooijwagen" in de Warmoesstraat, de steeg ging verlengen tot aan zijn huis.
Van 1917 tot in 1976 de hoofdvestiging van het Haarlems Dagblad.
Twee houten beeldjes tegen de puibalk
“Het huis met de stoep”, de sociëteit van de enige rederijkerskamer in Nederland die al sinds de middeleeuwen nog bestaat.
De Sint Joris Doelen maakten gebruik van het Sint Michielsklooster. Er werden nieuwe gebouwen geplaatst en het terrein werd flink verkleind.
De Sint Joris Doelen moesten een sjieke stadsherberg oftewel Heerenlogement worden. Ondanks vele inspanningen kwam dat nooit goed van de grond.
Velen denken, dat het Proveniershuis een hofje is. Dat was het echter helemaal niet. Het is iets, wat wij nu een luxe verzorgingstehuis zouden noemen
Het Proveniershuis werd ongeveer voor de helft een oudemannenhuis. Dit werd veroorzaakt door de ombouw van het diaconiehuis tot kazerne, waardoor allerlei instellingen moesten doorschuiven
De woningen bleven woningen. Het hoofdgebouw aan de Grote Houtstraat daarentegen, had een bonte stoet gebruikers. Omdat iedereen het complex al tijden als hofje beschouwd, heb ik deze pin maar als hofje gecategoriseerd
Klooster bewoond door adellijke jonkvrouwen en voorname burgerdochters. Na de grote brand van 1576 gedeeltelijk in gebruik genomen door de schutterij. De nonnen konden er nog tot 1590 wonen.
Om aan te geven dat de Schutterij hier was gehuisvest is nog altijd een afbeelding van een voetboog te zien. Een voetboog was het wapen van de deze Schutterij.
In de prachtige gevel van de banketbakkerszaak is ter weerszijden van de bovenkant van de etalage een gouden draak opgenomen.
Het nieuwe hoofdpostkantoor van Haarlem. Vergeleken met vroeger ietwat beperkt?
Een van de belangrijkste stadspoorten van Haarlem. Na sloop vervangen door het Grote Houthek, dat op zijn beurt in 1928 gesloopt werd.
Gaper van "Drogerijen- en chemicaliënhandel D. Veen & Co" uit 1812, tegenwoordig bewaard in het Nationaal Farmaceutisch Museum
Het Karmelietenklooster dateert rond 1249. Het was het oudste klooster in de stad en werd gesteund door belangrijke mensen. Lang was het toneel van Mariaverering. Na de Reformatie is het grotendeels verdwenen. Men dacht altijd dat het Guldenbergspoortje het enige overblijfsel was. Maar zoals gebruikelijk is het toch nog net wat ingewikkelder…
HET centrale plein van Haarlem, waar bestuur, godsdienst, handel, cultuur en recreatie verenigd zijn. Het plein heeft een karakter uit de Zuidelijke Nederlanden.
Huisnaam van het v.m. pand op deze locatie uit 1608. Bokken werden vaker gebruikt als huisnaam door looijers en herbergiers.
Vanaf 1490 was dit de ingang van het Dominicaner klooster, ook wel Jacobijnenklooster genoemd.
Afbeelding waarin de fakkel van cultuur wordt overgegeven van de Oude aan de Nieuwe Tijd.
Bovenin de binnenpandpoort naar de kloosterhof staat een beeldje van Sint Dominicus en volgelingen.
Boven de entree naar de vroegere afdeling Bevolking in de Koningstraatvleugel is een gevelsteen opgenomen met een afbeelding van de dood en het leven.
De uitbouw van het stadhuis heet de Grote Vierschaar. Op die plek werd vroeger recht gesproken en gestraft. Vrouwe Justitia is afgebeeld met zwaard en weegschaal
Van oorsprong zeer oude adellijke middeleeuwse behuizing. Begin 19e eeuw korte tijd woonhuis van de advocaat, schrijver en dichter Mr. Willem Bilderdijk. In 1881 startte hier het Brinkmann-imperium.
In 1885 geplaatste gedenksteen van Willem Bilderdijk, Nederlands beroemdste dichter van de 19de eeuw
Ook wel "Het Wapen van Aecken" genoemd. Een gevelsteen met een bijzondere geschiedenis.
Begonnen als burgersociëteit met concertzaal. In 1902 van eigenaar veranderd en rigoureus verbouwd tot horeca met een schouwburg achtige zaal.
Veel bijzondere geveltekens. Het cafe-restaurant is hier in 1881 gevestigd door de broers Heinrich en Joseph Otto Brinkmann
Het culturele leven van Haarlem heeft zich enige tijd geconcentreerd in de Sociëteit Teisterbant. Deze was gevestigd in de kelder van cafe restaurant Brinkmann.
In deze drukkerij van Vincent Casteleyn is de Oprechte Haarlemse Courant ontstaan (1656)
Start als zeer kleine bioscoop in Grote Markt 15. In 1916 werd dit entreegebouw voor de nieuwe bioscoopzaal gesitueerd in de voormalige schouwburgzaal van de vroegere naastgelegen sociëteit De Kroon.
Vanaf ongeveer 1766 in gebruik als woonhuis voor de knecht van de Vismarkt. Later koffie- en theehuis en souvenirwinkel. Tenslotte ingang van het Frans Halsmuseum Hal
Een van de oudste en een van de meest curieuze gebouwen. Vermoedelijk het oudste stadhuis, later chic woonhuis, Hoofdwacht en nu verenigingsgebouw van de Historische Vereniging Haerlem.
Gedenksteen in het oudste stenen gebouw van Haarlem. Het pand heeft een lange geschiedenis
In de laaggelegen stenen sierranden bij de stoep en de poortjes zijn afbeeldingen te ontdekken van bomen en dieren.
Op de Vleeshal zie je het wapenschild van Haarlem en diverse dierenkoppen die de functie van het gebouw aanduiden.
Tweede vleeshal van Haarlem. Zeer fraai voorbeeld van de Hollandse renaissance. Ontwerp van Lieven de Key. Van oorsprong multifunctioneel gebouw. Vanaf 1967 museumhal van het Frans Halsmuseum
Vroeger een zeer multifunctioneel gebouw, een waarlijk huis van de stad. Het stadhuis staat op de locatie van de verdwenen Hof van de Graven van Holland
Vroeger een zeer multifunctioneel gebouw, een waarlijk huis van de stad. Het stadhuis staat op de locatie van de verdwenen Hof van de Graven van Holland
Tot begin 19e eeuw is Haarlem vele eeuwen vestingstad geweest. Door verandering van oorlogsvoering waren vestingsteden zoals Haarlem begin 19e eeuw niet meer van belang
Tweede vishal van Haarlem. Tot in 1941 in gebruik voor de visverkoop en daarna tentoonstellingshal voor hedendaagse kunst
Middeleeuwse kruiskerk. Gebouwd als parochiekerk en midden 16e eeuw korte tijd kathedraal geweest. Daarna door de Reformatie protestantse kerk. Deze kerk is het icoon van Haarlem.
Volgens de overlevering zou hier de drukkerij van Laurens Jansz Coster zijn geweest. De uitvinder van de boekdrukkunst.
Roemrucht horeca-imperium. Vele decennia de huiskamer van Haarlem.
Brinkmann als passage met bovengelegen kantoren. Nooit een echt succes geworden.
Ontwikkeling van het complex tot winkelen op de begane grond met erboven luxe woningen rond hooggelegen hofjes
Oorspronkelijk Herensociëteit. Vanaf 1922 diverse functies gehad, zoals kantoorruimte en museumhal
Standbeeld ter nagedachtenis van de eeuwen lang vermeende uitvinder van de boekdrukkunst : Laurens Janszoon Coster.
Beeld ontworpen door Arthur Spronken en bedoeld als verbinding tussen vleeshal en Grote Kerk
Oorspronkelijk een middeleeuws gasthuis. Later Sint Jacobsgodshuis. Vanaf 1966 Rosenstock Huessy huis
Godshuis van het St. Jacobs gilde dat diende voor de opvang van pelgrims die Haarlem passeerde op hun reis naar Compostella.
De oorspronkelijke woning fungeerde in 1611 als bakkerij. Twee gevelstenen verbeelden de bakker, zijn vrouw en de knecht terwijl ze het ambacht uitvoeren.
De ontwikkeling door de eeuwen heen van dit gebied met de verschillende vestinggrachten en -werken, die grotendeels verdwenen zijn
Het grote ronde gebouw is de voormalige gevangenis De Koepel. Het stamt uit 1901 zoals op de gevelsteen in het oude administratiegebouw is te zien. Het gehele complex wordt opnieuw ingericht tot de University College met campus, sociale woningbouw, hotel en kleinschalige horeca plus een bioscoop.
Eenvoudige doorgang, oorspronkelijk bedoeld om de noordelijk van de stad gelegen scheepswerven te bereiken
Voorgeschiedenis van het gevangeniswezen in Haarlem met alle ontwikkelingen van Strafgevangenis De Koepel
Zeer moeizaam tot stand gekomen Universiteitsterrein met allerlei voorzieningen, gevestigd in gebouwen van - en op terrein van voormalige strafgevangenis De Koepel en Huis van bewaring De Vest
Tijdelijk asielzoekerscentrum in de gebouwen van- en op terrein van de voormalige Strafgevangenis De Koepel en Huis van bewaring De Vest. Dit t.g.v. de enorme asielzoekersinstroom
Er is weinig bekend over deze herberg. Hij is ooit wel een verbeterhuis geweest. In derde kwart 18e eeuw bij de Buitenplaats Middellaan gevoegd en opgeheven
Gevelsteen met daarop een wandelaar met wandelstok onder de arm. Hij rookt een pijp met een lange steel. Is dit de raadspensionaris Heinsius?
Derde oostelijke middeleeuwse vestinggracht. De ontwikkeling door de eeuwen heen van de Herensingel
Gevelsteen uit 1922 in het verengingsgebouw van Rosehaghe, een woninngbouwcomplex naar ontywerp van architekt van Lochem.
Muurschildering van Thé Tjong-Khing op de liftschacht van de Raaks parkeergarage
Hofje oorspronkelijk bedoeld voor vrouwen en mannen. Het had een zeer onregelmatige vorm. Gesloopt voor de sanering van het Raaks Doelengebied
Het gebouw heeft vele vormen van onderwijs gehuisvest. De Mulo was het bekendst. Door de vele onderwijsreorganisaties en saneringsplannen van de gemeente kwam het in 1998 leeg te staan. In 2005 volgde sloop. Hiertegen was weinig verzet, omdat men de architectonische waarde hiervan, in tegenstelling tot de omringende bebouwing, niet zo groot achtte.
Van de buitenkant van de stad tot industrieachtige wijk met leerlooiers en textielwerkers. Ook gedoogzone voor prostitutie. Grote neergang in de 18e eeuw en begin 19e eeuw, waardoor het gros van de bebouwing verdween.
Opgericht voor de gasverlichting van de textielfabrieken. Geleidelijk aan voor gasverlichting op straat en in huishoudens. Vanwege problemen begon de gemeente Haarlem zelf een gasfabriek. Dit betekende het einde voor deze gasfabriek.
Hier stond de brouwerij. het woonhuis stond op Houtmarkt 7
Drie boothaken naar de gelijknamige voormalige bierbrouwerij. Helaas zijn ze niet verguld zoals de historische naam wel aangeeft.
Steen in basreliëf uit 1911 voor de Amsterdamse Rijtuig Maatschappij
Gedenksteen voor een boekhandel in de 20e eeuw die in de oorlogsjaren (WOII) een belangrijk onderduikadres is geweest.
Gevelsteen ter ere van de stichting door de Woningbouwvereninging EIGEN WONING, 1924
In 1914 herbouwd huis met uithangbord van de voormalige broodwinkel.
Onbekend klooster met een bijzondere geschiedenis en taak voor het verzorgen van lichamelijk en geestelijk zieke mensen
Tekststeen, geschilderde puibalk en uithangbord. De Zalm verwijst in 1635 naar een viswinkel.
Tegeltableau met afbeelding van twee gesloopte panden op het Verwulft. Het rechter pand heette "De Erwtenzak". In 1806 was daar een grutterij gevestigd.
In het Raaksgebied stonden voor de vernieuwing twee kerkjes. Eén daarvan was De Hoeksteen. Van dit verdwenen kerkje zijn de drie gevelstenen nu ter herinnering daaraan geplaatst in het gebouw van de Gemeente. Vrijwel op de plaats waar het kerkje heeft gestaan.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. De beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Roomskatholieke afbeelding van Maria met Kind
In de natuurstenen pui-lijst zijn letters gezandstraald. Deze geven aan dat hier sigarenwinkel (magazijn) Unitas heeft gezeten. De winkel sloot in 1932.
Ter hoogte van de eerste etage zijn drie koppen als sluitstenen boven de ramen aangebracht.
Poort genoemd naar het nabijgelegen Jansklooster. Er zijn drie poorten op dezelfde plek in de Jansstraat even ten zuiden van de Jansbrug geweest
Twee gevelstenen uit de v.m. Nutsspaarbank.
Vanaf 1854 moest de Hervormde Gemeente zijn eigen armen verzorgen. Dat gebeurde in de tot Diaconiehuis verbouwde voormalige kostschool
De kloostergebouwen werden verkocht en kregen andere bewoners. Het terrein werd verkaveld en kreeg een paar straten en vele nieuwe bewoners
Klooster van de Commanderij van de Ridderlijke Orde van het Hospitaal van Sint-Jan van Jeruzalem
Houten reliëfs die de belangrijkste activiteiten in dit huis weergegeven, plus het Wapen van Haarlem.
Bijna vier decennia huisveste de oude kloostergebouwen een succesvolle kostschool
Toegangspoort in de Janskerk van het voormalige Johannieter klooster dat in 1310 is gesticht
Begonnen als Gemeentearchief van Haarlem is het na vele uitbreidingen geworden tot Noord-Hollands Archief
In de jaren 1628 werd het natuurstenen poortje aan de oostzijde van de kerk aangebracht, met verguldwerk en een protestantse tekst.
Gevelsteen uit 1610, geplaatst door eigenaar Dirck Hendricksz van Roodenburch.
Op het eerste gezicht een typische waterstaatskerk rond het midden van de 19e eeuw. De geschiedenis zit echter heel anders in elkaar dan je zou verwachten
Geheel afwijkende periode van het stadhuis door toedoen van de Bataafse Republiek
Bestuurlijke herindeling van Nederland. Haarlem wordt bestuurszetel van het nieuwe Departement (provincie) Amstelland
Bestuurlijke herindeling van Nederland. Haarlem wordt bestuurszetel van het nieuwe Departement (provincie) Zuiderzee
Bedrijfsverzamelgebouw voor het Gouvernement (Provinciehuis Noord-Holland) en Rijksdiensten
Geschiedenis van het Kantongerecht Haarlem. Daarnaast nog Rijksdiensten
Gesticht als Onze Lieve Vrouwegasthuis. Daarna hebben vele veranderingen plaatsgevonden. Er is een zeer uniek poortje van overgebleven
Toegangspoort met afbeelding van het interieur van het Barbera Vrouwen Gasthuis, 1624
Driemaandelijkse expositie van een groot kunstwerk in een frame in het kader van kunstproject “Jansstraat 8”.
Drie gevelstenen met portretten, geflankeerd door de wapens van Haarlem, Amsterdam, Leiden, Den Haag, Holland en tenslotte het wapen van de familie Schatter.
Drie gevelstenen met portretten, geflankeerd door de wapens van Haarlem, Amsterdam, Leiden, Den Haag, Holland en tenslotte het wapen van de familie Schatter.
Drie gevelstenen met portretten, geflankeerd door de wapens van Haarlem, Amsterdam, Leiden, Den Haag, Holland en tenslotte het wapen van de familie Schatter.
In 1607 begon Hans Salomons hier een herberg en heeft hij deze steen laten plaatsen. Een toelast werd in herbergen gebruikt om bier en wijn op te slaan.
Literaire tekst van Coornhert in het kader van project “Literatuur op de muur” van Bas Kamps
Voorafgaand aan de vestiging van het Bisschoppelijk Museum is er door de eeuwen heen driftig verbouwd en was het eeuwen lang huisvesting voor de elite van de stad
Voordat de Stadsarmenschool C er gevestigd werd, waren er al eeuwenlang ontwikkelingen gaande. Het meest opvallende hierbij is de middeleeuwse Bernardietenstins. Waarschijnlijk een refugiehuis voor een Heemsteeds klooster
Korte geschiedenis van de rechtbanken in Haarlem van de middeleeuwen tot en met de vestiging aan Jansstraat 81
Korte geschiedenis van de rechtbanken in Haarlem vanaf de vestiging aan de Jansstraat 81 tot nu
De geschiedenis van deze plek gaat terug tot diep in de middeleeuwen. Er is sprake van een eindeloze hoeveelheid verbouwingen en verschillende functies. Laatst bekend als cultureel zalencomplex Cultura met een zeer bonte stoet gebruikers, gevolgd door een internationale faculteit en tenslotte…
De geschiedenis van dit gebouw gaat terug tot diep in de middeleeuwen. Het heeft vele eigenaren, functies en verbouwingen gekend. Het ging van woonhuis tot kantoor, verpleeghuis, verkooplokaal, Herensociëteit en tenslotte…
In de bestrating is het grondpatroon van de voormalige Janspoort plus een steen met toelichting opgenomen.
Voor de militairen werd in 1903 een rijk versierd tehuis in renaissancestijl gebouwd. De Haarlemse architect Jacob London won er een zilveren erepenning mee.
Verschillende geveltekens die de weldaden van de stichtersvan het hofje -de familie van Staats- verbeelden.
Twee in steen uitgehakte herinneringen aan IJsbrand Staats als stichter van het Hofje van Staats.
Groots opgezet hofje, gebouwd uit de nalatenschap van IJsbrand Staats.
Twee oude reclameborden voor overnachtingen in Volksbelang in muurnissen op de etage.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
Gevelstenen, naamborden, gebeeldhouwde kopjes en sluitstenen. Voor hun behoud herplaatst op deze locatie
Na een langdurige bestuurlijke fusie vond hier de daadwerkelijke fysieke vereniging van de beide hofjes plaats
Herinnering aan Judith Leyster, een schilderes die o.a. bij Frans Hals les heeft gehad.
In de erkers is een reliëf stucwerkwerk aangebracht met een landelijke voorstelling.
In de erker is een tegeltableau aangebracht met daarop een sjees met boer en boerin.
Uitgehouwen Klavervier motief
In terracotta uitgevoerde siersteen met vogelmotief. Architect J.B. van Lochem paste vaker een karakteristiek detail toe in zijn ontwerpen.
Gebakken tegel met sierlijk ontwerp. Architect J.B. van Lochem paste vaker een karakteristiek detail toe in zijn ontwerpen.
In middenstrook een poes en er boven, gescheiden door balkje, een wapenschild.
Appartementencomplex rond een binnenpleintje ter plaatse van de voormalige brandweerkazerne
In hardsteen gegraveerde Chinese Jonk (referentie naar de familienaam van de eigenaar) die door de Vuurtoren altijd weet waar hij moet zijn.
Voor de komst van de wasmachine, waren wasserijen een bekend fenomeen. Hoe na ruim 400 jaar een typisch Haarlemse wasserij ten einde komt
Voor het elektriciteitsnet van de tram zijn er op de trajecten ijzeren bevestigingspunten aangebracht. Vele zijn er al verdwenen, maar er zijn er gelukkig nog steeds een aantal in het stadsbeeld aanwezig.
Derde locatie van het hofje. Het heeft een geheel afwijkende bouwvorm
T GELE OOG verwijst naar de "yellow eyed penguin" die leeft op de zuidoost kust van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland.
Reliëf in het nieuwe appartementencomplex De Scheepmaker, dat verwijst naar het hisorische functie van deze buurt.
Stadspoort aangelegd om een burgemeester makkelijk bij zijn landerijen te laten komen
Villa, die noodgedwongen door de omstandigheden en gevolgen van de Tweede Wereldoorlog, in gebruik is genomen als derde synagoge
Oorspronkelijk een plein om de Jansweg en Kruisweg te verbinden en toegang te geven tot de nieuwe stadspoort. Later ingrijpend van karakter gewijzigd.
Een voor die tijd uniek Zweeds restaurant op een bijzondere plek
Twee zogenaamde murals met teksten van Godfried Bomans als onderdeel van het project 'Literatuur in de Stad'.
Vanwege de groei van de Joodse gemeente in Haarlem kreeg men in het derde kwart van de 18e eeuw behoefte aan een eigen begraafplaats
Herinnering aan Pieter Langendijk, bekende toneelschrijver, dichter en tekenaar.
Zonnewijzer met tekst in de Oud Katholieke Kerk van de H.H. Anna en Maria uit 1938.
Zwaar uitgevoerd spoorweggebouw, oorspronkelijk bedoeld voor de opslag van spoorwegmaterieel. Na een bonte stoet gebruikers uiteindelijk kantoorgebouw
Voormalig hoofdmagazijn van de Hollandse IJzeren Spoorwegmaatschappij uit 1895.
Op de Pijntoren is in eerste instantie een standerdmolen gebouwd en later een stenen stellingmolen.
Gevelsteen met vrolijke engeltjes boven de oude entree op de binnenplaats. In de cartouche een tekst waarin staat dat het zo goed is dat dit weeshuis is gebouwd.
Op de binnenplaats is in 1984 een kunstwerk van Rob de Vries op de muur geplaatst. In 2019 is het werk geheel opgeknapt en geeft het de binnenplaats weer kleur.
Van oorsprong doopsgezind hofje. In 1968 kwam het leeg te staan en was het dringend aan restauratie toe. In 1970 verkocht en in gebruik als atelier en woonruimte
Hofje met een zeer complexe geschiedenis. Het is een fusie-instelling, gevestigd op een plek, waar heel wat andere hofjes aan voorafgegaan zijn. Ook de bouwgeschiedenis is nogal complex
Gevelsteen met het Wapen van Holland, in 2017 geplaatst in de achtermuur van het Frans Hals Museum.
Diverse "zwerf"gevelstenen die tijdelijk in de buitenmuur van het Frans Hals Museum geplaatst zijn, ter behoud en om ze aan het publiek te tonen.
Op de muur van het Frans Hals Museum zijn diverse zogenaamde “weesstenen” opgenomen. Daarbij behoren twee stenen met de opschriften “Anno” en “1714”.
De gevelsteen “Het Fortuyn” omvat twee stenen. De eerste is een bevallige afbeelding van Vrouwe Fortuna op een bol en verder een steen met tekst.
Herinnering aan de verdwenen bierbrouwerij “De Twee Gekroonde Klaverbladen”.
In de gevel is een paardenhoofd aangebracht ten teken dat hier een stalhouderij zat en paarden en koetsen kon stallen.
Oude gevelreclame van rond 1900. In die tijd werd nikkel bijvoorbeeld gebruikt voor tafelbestek, het zogenaamde armeluiszilver.
In 1887 herplaatste geveltekens uit gesloopte panden in de Smedestraat
Afbeelding op een binnenplaats van een Umus Camperdownii of te wel een Prieel-iep.
In 1898 liet M.G. Brühl hier een nieuw winkelwoonhuis bouwen. Nog lange tijd is het pand als slagerij in gebruik geweest.
Sluitsteen uit 1578 in de Gasthuispoort, de toegang naar de Eglantiertuinen.
Er hebben meerdere poorten op deze plek gestaan. De laatste was een zeer indrukwekkende poort. Gebouwd in 1571 en gesloopt in 1873(na restauratie!)
Oorspronkelijk de poort tot het kerkhof van het oude Elisabeth Gasthuis. Later toegang tot het mortuarium ervan. Lang ten onrechte aangezien voor de poort van het voormalige Minderbroedersklooster. Het is een werk van Lieven de Key uit 1610. Wel is het later aangepast.
Van ziekenhuismortuarium tot museum voor religieuze kunst tot woonruimte
Op de zijmuur aan de kant van de Lange Hofstraat staat een afbeelding gebaseerd op Banksy. Een zogenaamde mural.
Oorspronkelijk de achteringang en regenteningang van het Elisabeth Gasthuis. Aan de achterkant bevindt zich nog het klokkentorentje van het vroegere Elisabeth Gasthuis. Helaas is dit van de straat niet zichtbaar.
De gevelsteen draagt de 3 kronen uit het wapen van Elisabeth van Thüringen
Hier bestond voor een aantal jaren een museum, dat was gewijd aan de mogelijke/vermoedelijke dader van de moord op Kennedy. Het was opgericht door de minnares van hem. Waarom in Haarlem …...
Ontwikkeling van woekerbedrijf tot sociale instelling : de Bank van Lening
Herinneringssteen aan schrijver – schilder Jacobus van Looy en het huis waar hij van 1913 tot 1930 woonde en werkte.
Het hofje was oorspronkelijk bedoeld voor vrouwen en mannen!. Het ligt op een voor een hofje heel bijzondere plek…
Kunstwerk van Lex Horn op de buitenmuur met landschappelijke elementen en het opwekken van elektriciteit.
Er is weinig bekend over de herberg. In 1806 werd hij aan Buitenplaats Oosterhout toegevoegd en later weer aan de Buitenplaats Spaar en Hout. Hij is in 1875 gesloopt en het terrein is bij Buitenplaats Spaar en Hout gevoegd
In de erkers is een gevelsteen opgenomen met in de een een zwartkopmeeuw en in de ander een vis. Aan de stijl en kleur te zien zeer waarschijnlijk van dezelfde kunstenaar.
Van oorsprong katholieke wijkkerk. Na ontkerkelijking in gebruik genomen als studentenhuisvesting. De verbouwing hiervoor heeft op bijzondere wijze plaatsgevonden
Gevelsteen & kerkbeelden van de Heilig Hart Kerk.
Gevelstenen uit 1910 met het wapen van Amsterdam, Haarlem en Bloemendaal als verwijzing naar de vroegere tramverbinding door de Kleverparkbuurt vanaf Amsterdam CS naar Bloemendaal.
Op de ossenbloedrode muur aan de kant van de Tetterodestraat is een tekst opgenomen uit een boek van Renate Dorrestein.
Twee paarden trekken een hoog met hooi beladen boerenwagen. Herkomst is niet helemaal zeker. In 2005 is de steen in kleur hersteld.
Het hofje moest wijken voor de bouw van een concertzaal en de uitbreiding van Drukkerij Enschedé
De toren was oorspronkelijk een eind 15e-eeuwse noodoplossing, Maar ja, zoals dat zo vaak daarmee gaat...........
Hotel-restaurant, bistro en bar in voormalige hoofdgebouwen van Drukkerij Enschedé en voormalig woonhuis van de familie Enschedé
Gevelsteen ter herinnering aan de grote planten- en bomentuin van de landschapsarchitecten Zocher. Later is hier de woonwijk Patrimonium gebouwd.
Oorspronkelijk zeer karakteristieke gereformeerde kerk uit 1927. In 2003 tot de grond toe afgebrand. Daarna in geheel andere vorm herbouwd
Schets van de ontwikkeling van de grote en belangrijke kwekerij Rozenhagen van de familie Zocher
Aan de Bakenessergracht, maar ingang in de Kokstraat
Ongeveer de locatie
In de rijk geornamenteerde gevel houden twee leeuwen een niet ingevuld familiewapenschild vast.
In de zijgevel van de apotheek is een afbeelding van apothekersgereedschap opgenomen met de naam van apotheek en jaartal.
Steen ter herinnering aan de Haarlemse poppenspeler Jan Nelissen. Belangrijke elementen van het poppenspel zijn op de steen afgebeeld.
Paquette op het geboortehuis van Nicolaad Beets, geboren 13 sept. 1814
Ornamenten van de poort van het Huis van Schagen, in 1541 eigendom van Johan van Beieren van Schagen.
Oorspronkelijk middeleeuwse sjieke edelmanswoning. Later verbouwd tot meisjesschool en nog weer later tot woningen met winkels eronder. Het poortje is wel heel bijzonder.
Voormalige bakkerij met gevel in Jugendstil. Beeldhouwwerk van Gerrit Veldheer.
De godin Bastet is afgebeeld als kat. Zij houdt besmettelijke ziekten en boze geesten buiten de deur. Natuurlijk is zij beschermster van katten.
Boven de erker is een tekststeen geplaatst welke eer bewijst aan de huiselijke omgeving en dat bloemen uit eigen tuin schatten waard zijn.
Steen ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van Leny van Schaik als koordirigente van het vrouwenkoor “Malle Babbe”.
In 1938 ontstond er op deze plek brand. De drukkerij Enschede heeft de restanten gekocht en weer opgebouwd. De steen is daarvan een herinnering.
Naam van de Levensverzekering Maatschappij De Onderlinge van 1719
Ultramodern hofje met herinneringen aan Drukkerij Enschedé ter plaatse. Hofje staat naast het oudste hofje van Nederland.
Afbeelding uit 1920 van beurtvaartschip de Haag 5, een hommage van de eigenaar van het pand aan het ondernemerschap van zijn grootvaders.
Van aardappelpakhuis tot woonhuis verbouwde pand. Gevelsteen als vreugdeblijk aan het kind dat hier werd geboren.
Boven de deur is een houten afbeelding van een goudkleurige steur. Deze vis werd zeer waarschijnlijk vroeger nog in het Spaarne en andere wateren rondom Haarlem gevangen.
Beeltenis van het wapen van Haarlem en het wapen van Voorschoten, een verbeeldenis van de herkomst van de eigenaren.
De Olyphant was een bierbrouwerij uit de 17e eeuw.
In de zijmuur van het 16de eeuwse pand is een gevelsteentje van een Olifant te vinden. De olifant is van de gelijknamige brouwerij die hier heeft gezeten. Het huis is een van de zeer bekende trapgevels van Haarlem
In de raambogen op de eerste en tweede verdieping zijn voorstellingen opgenomen van de Handel en Industrie alsmede werkzaamheden in de textiel.
In de muur van de steenhakkerij Swaalf is een in natuursteen samengestelde steenhakker afgebeeld.
Moderne muurschildering van een ridder in volle wapenrusting, op de hoek van de Ridderstraat.
Duidelijk wordt gemaakt dat hier de voorkeur uitgaat naar restauraties en niet naar sloop en nieuwbouw.
Opvang voor behoeftigen, die nergens anders terecht konden. Ten gevolge van de kolossale armoedeproblemen in de stad werd het nieuwe Diaconiehuis dan ook een kolossaal gebouw
Ter oplossing van de enorme huisvestingsproblemen van de militairen, werd het Diaconiehuis in 1810 gevorderd en als eerste kazerne van Haarlem ingericht. Het heeft vele verschillende legeronderdelen gehuisvest
Na een zeer lange en moeizame aanlooptijd kon de verbouwing van de oude kazerne tot politiebureau dan in 1968 eindelijk een keer beginnen. Het geheel werd pas in 1976 officieel geopend.
Grote waterpoort, bestaande uit een toren aan weerszijden van de rivier verbonden door een brug en daarnaast nog een rivierbarrière aan de buitenkant.
Bovenin het grote herenhuis is op de zolderverdieping een kapel aanwezig. In het dag zijn daarvan twee glas-in-lood ramen opgenomen met de tekens van ALPHA en OMEGA.
Deftig hofje met een bijzonder monumentale ingangspoort. Het huidige hofje is een opvolger van een al ouder hofje, alles bekostigd uit het vermogen tijdens leven en de nalatenschap van Pieter Teyler van der Hulst
Dirck Sijmonss Hasselaer broer van Kenau
De Bijl was gelegen aan de zuidhoek van de Bijlspoort
De locatie is niet nauwkeurig bekend
Afbeelding van een leeuwenmasker. Genoemd als de oudste binnen Haarlem. Er tegenover de plek waar de nachtclub Stalker heeft gezeten.
In de bestrating is het opblazen in 1573 van de Kruispoort weergegeven (de voetafdruk). Op een hardstenen plaat staat de bijbehorende verklaring.
Op de gevel zijn twee tegeltableaus opgenomen. Deze zijn tientallen jaren achter een reclamebord voor Goud en Antiek verscholen geweest en nu weer zichtbaar.
Diverse ornamenten ter nagedachtenis aan de schepping van deze indrukwerkkende trapgevel uit 1932
Van zeer oud klassiek Haarlems hotel tot nogal uit de toon vallende nieuwbouw met lange tijd een zeer populaire stoffenwinkel
Het hofje is gesticht uit de nalatenschap van Wouterus van Oorschot. Het is een zeer sjiek hofje door toedoen van de toenmalige buren
Geen hofje in de klassieke zin van het woord, maar een moderne interpretatie ervan
Verwijzing naar Isaak Abrahamsz Massa, een van de grondleggers van de Hollandse handel op Moscovie, zoals het tegenwoordige Moskou toen heette.
Poort vernoemd naar het aan de poort gehangen kruis. Dit was het teken, dat verbannen mensen, tijdens vrijmarkten de stad in mochten.
In de prachtige erker zijn de initialen te zien van het voormalige legendarische hotel Funckler.
naam van het huis de Marel matriaal Hout
Aan de gevel is een miniatuurpaard bevestigd. Verder zie je een plaquette met een afbeelding van een vrouwenkopje.
Afbeelding in de gevel van De Aker. Een emmertje waarmee water kan worden geput.
In 1999 geplaatste gevelsteen met daarop een zwaan in een poortje. Nummer 31 maakt deel van het huis met de trapgevel op nummer 29.
Het hofje is gesticht tijdens het leven van de erflaatster en bedoeld voor arme weduwen of oude vrijsters van gereformeerde religie. Opvallend veel vrouwen voerden het bewind. Dit is een voorbeeld van een klein hofje.
Hofje, in 1616 gesticht door Guertie Jansdr. de Wael met wapensteen van de familie de Wael.
Daar waar nu het moderne (film)theater Schuur staat, was eerst de synagoge met haar twee torens. De Bakenesserbuurt was de wijk waar in Haarlem de meesten joden woonden.
In het concertgebouw PHIL is boven de vroegere toegangsdeuren de gevelsteen Vereeniging te zien. Deze is begin 20ste eeuw geplaatst door de Sociëteit.
Begonnen als Herensociëteit Vereniging, groeide het in de loop der tijd uit tot een multifunctionele zaal en later tot een professioneel zalencomplex voor muziek
Afbeelding bovenin het raam van de voordeur van schilders attributen een doek en een krakeling.
Alternatief multifunctioneel zalencomplex met bijbehorende alternatieve vormgeving en gevel
Na een lange voorspoedige periode van de Joodse Gemeente in Haarlem zorgde de Tweede Wereldoorlog voor ongekende problemen en zorgde een brand voor een triest einde
Langdurige locatie van de hofjes Codde en Beresteyn. Gesloopt en verhuisd naar de Jos Cuypersstraat i.v.m. de sanering van het Stationsplein
In voormalige buizenfabriek gevestigd mondiaal centrum. Ruimte waar gelegenheid is om kritisch te praten over de maatschappelijke belangen. Tevens de plaats van de Wereldkeuken
Steen daterend uit de 17e eeuw met een verbeelding die uniek is in Nederland nl. de Dodendans (!). In 2004 in de nieuwbouw geplaatst.
Maatschappij tot Nut van het Algemeen, Departement Haarlem. Een zeer brede maatschappelijke organisatie gericht op de ontwikkeling van de Gewone Man
in 1784 oprichter van “Maatschappij tot het Nut van ’t Algemeen”, kortweg ‘t NUT.
Poortje naar het gelijknamige hofje “In den Groene Tuin”, gesticht in 1616 met het geld uit de nalatenschap van Catarina Jansdochter Amen.
Gedicht van Marvyn Koning “Zilver Spaarne, middernacht”. Het Spaarne is vlakbij.
Kenmerk van dit uit 1863 daterende café is het aan de gevel hangende uithangteken: “De Blauwe Druif”.
Een voor Nederland uniek Joods gebouw. Het diende oorspronkelijk ter huisvesting van zaken zoals een secretarie, vergaderruimtes, badhuis en godsdienstschool.
Machinefabriek Gebroeders Figée. Uit pakkistenmakerij voortgekomen machinebouwfabriek.
Moeizaam tot stand gekomen bloembollenbeurs. Het eens zo trotse gebouw is door een noodlottige brand in 1972 roemloos ten onder te gaan
Plek waar de burgemeester Iordens de herinneringsteen plaatste voor de bouw van het westelijk stadskwartier, de huidige Leidsebuurt.
Niet de nabij gelegen kathedraal, maar een borstbeeld van Sint Bavo. Rond 1940/50 gemaakt door de Haarlemse kunstenaar Frans Balendong.
De kerk heet officieel: Kathedrale basiliek Sint Bavo. Zij is de hoofdkerk van het bisdom Haarlem-Amsterdam. Het is een van de meest opmerkelijke kerkgebouwen in Nederland.
In het kader van het 100-jarig bestaan hebben de leerlingen ieder een klein kunstwerkje gemaakt. Samen is dit één groot kunstwerk geworden. Vanaf de Drakensteynstraat zijn deze te zien.
Als eerste in Nederland speciaal gebouwde kweekschool voor onderwijzers. Later de PABO. In het gebouw heeft ook tijdelijk de Volksuniversiteit gezeten. Nu een dependance van het ECL.
Gevelsteen anno 2019 in de nieuwe woonwijk de Remise. De ENET is de Eerste Nederlandsche Electrische Tram, opgericht in 1899
De trekvaart Haarlem – Leiden was vanaf 1657 voor de trekschuiten een belangrijke route door de bollenstreek.
Aan de zijkant van het huis is een grote gevelsteen opgenomen met daarin ANNO 1892. Vrijwel gelijk met het ontstaan van de Leidsebuurt. Het huis wordt ook wel het Pippi Langkous huis genoemd.
Beeldje Haarlemse kunstenaar Frans Balendong in de gevel van de Heilige Maria met kindje Jezus. Gezicht Maria helaas beschadigd.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
De Leyland autobus werd als standaardstreekbus ontwikkeld. De bus was een succes en werd tot 1988 gebouwd.
Bouwcomplex van architect Jacques van Velsen. Beeldhouwer Mari Andriessen verzorgde voor ieder huis een beeldje van een heilige. Deze beeldjes werden in 1981 gerestaureerd door de kunstenaar Wilgenburg.
Naam gevelsteen met daarop de gevel van het huis omgeven door bomen van de Haarlemmerhout.
Naam van het huis afgebeeld in een ruit opgenomen in een soort grote sigarenband.
Hoog in de gevel is het beeld van de heilige Canisius opgenomen. Het beeld is onderdeel van de rooms-katholieke basisschool in het Rozenprieel.
Een tegeltableau van de firma 1000 graden voorstellende de plattegrond van het stadscentrum van Haarlem.
Hendrik Antoon Lorentz was een groot natuurkundige die in 1902 de Nobelprijs ontving. Einstein beschouwde hem als een vaderfiguur.
Uitbreiding van de school aan de Churchilllaan 70. Momenteel is de Louise de Colignylaan 3 het hoofdgebouw en huisvest de Midden- en Bovenbouw. De Churchilllaan 70 huisvest de Onderbouw. De school aan de Louise de Colignylaan 3 is eveneens gebouwd volgens het gedachtegoed van Maria Montessori en diverse keren verbouwd en uitgebreid.
Op het voormalige ziekenhuis Sint Joannes de Deo stond een torentje dat is hergebruikt in Friesland. De vervanger is een stuk moderner.
Gevelsteen met meubelmaker aan het werk. In de muur van het voormalige atelier voor kunstambacht.
Gevelsteen met afbeelding van de toren van de Maartenskerk in Zaltbommel. Geplaatst in een voormalig meubelmakers atelier en kunstzinnige artikelen in koper.
Verbouw van voormalig ziekenhuis naar appartementengebouw door AIGCC.
Gevelsteen boven de poort van het voormalig Magdalenaklooster, later een militair Garnizoenshospitaal
Gevelsteenuit circa 1727 in het voormalig Huis met de Korenzolders, het laatste overblijfsel van het middeleeuwse Maria Magdalenaklooster. In 2003 dankzij de SGVH geplaatst in het gebouw aan de Kinderhuisvest, dat zich bevindt op de plaats waar het Huis heeft gestaan.
Klooster van bekeerde zondaressen. Het was een arm klooster, dat tijdens het beleg zwaar beschadigd raakte.
Naar deze plek verhuisd vanwege oprukkende woonbebouwing. Na verbouwing van kloosterresten in gebruik genomen als Pesthuis. Opnieuw verhuisd vanwege oprukkende woonbebouwing.
Door overbevolking van het oude adres werd het oude Pesthuis een armen kinderhuis. Na de fusie met het Heilige Geesthuis werd het Burgerweeshuis.
Door overbevolking van het oude adres werd het oude Pesthuis een armen kinderhuis. Na de fusie met het Heilige Geesthuis werd het Burgerweeshuis.
Door de beroerde huisvesting van de oude infirmerie werd het leegstaande Diaconie-/armhuis in gebruik genomen en verbouwd. Door vermindering van gebruik van het complex was het in 1920 in feite niet meer nodig.
Na vele eeuwen trouwe dienst belandde het complex door binnenkamertjespolitiek in de vuilnisbak. Zelfs de 15e-eeuwse kapel, die op de voorlopige monumentenlijst stond, verdween voorgoed.
Ter plaatse van het vroegere Magdalenaklooster, Pesthuis, Weeshuis, Diaconiehuis en Infirmerie verrees de uitbreiding van de drukkerij, uitgeverij Spaarnestad. Op zijn beurt weer kwam dit in 1972 leeg te staan en verdween in 1977 van de aardbodem.
Na weer in bezit van de gemeente te zijn gekomen deed het dienst als depot voor bodemvondsten, werkruimte voor de Archeologische Werkgroep Haarlem en Opvang van daklozen. Tenslotte is het omgebouwd tot woon- en atelierruimte voor kunstenaars.
Verbeeldingen gedateerd 1927 van de toenmalige Cooperateve brood- en banketfabriek.
Semi publieke tuin ter plaatse van de binnentuin en bijgebouwen van de vroegere Elisabeth Gasthuis
De eigenaren hebben elkaar ontmoet in Afrika en zijn in 2008 getrouwd. BANDA WETU betekent in het Swahili Onze Hut.
Door eeuwenlange samenvoeging, opsplitsing en weer samenvoeging van binnentuinen ontstane semi publieke stadstuin
Twee muurschilderingen van Munir de Vries met betrekking tot de wijk. Toekomst en verleden. Tot stand gekomen in samenwerking met wijkbewoners.
Gevelsteen uit 2018 ter nadachtenis aan het nabijgelegen pand de Olifant aan de Zijlweg.
Vroeger was de Nassaulaan de Kraaijenhorstergracht. De Brouwerij bevond zich tussen Ursulastraat en Korte Margarethastraat
Verwijzing naar de voormalige Kraaienhorstertoren, of hofstede De Witsenborgh.
Een van oorsprong zeer katholieke Haarlemse organisatie. Heel klein begonnen en onstuimig gegroeid. Daarna…
Het zogenaamde Libellehuis werd door de Duitsers in de Tweede Wereld oorlog gevorderd om dienst doen als het Hoofdbureau van de Staatspolitie. Dit leidde na de oorlog tot een vervelende relatie met de gemeente Haarlem.
Vele jaren heeft hier de melkhandel Van Schie gezeten. Inmiddels vervangen door een restaurant, maar het uithangbord met de handkar en drie melkkannen hangt er gelukkig nog steeds.
Plaquette met tekst en afbeelding van Teyler aan de achterzijde van het museum; de dienstingang.
Tweede locatie van het hofje. Het moest verhuizen vanwege de uitbreiding van Teylers Museum
Gevelbeeld van Sibt Servatius, beheerder van de hemelpoort in opdrachte van Petrus
Gevelsteen “De Bel”, ingemetseld in de gevel van het voormalige literair café en later restaurant De Ark
De ontwikkeling door de eeuwen heen van de vestingwerken en grachten op en rond de Nieuwe Gracht
In het vroegere gebouw van de GG en GD is bovenaan de hoge trap rechts van de ingang een gevelsteen van Hygiea te zien. De godin wordt vergezeld door kleine afbeeldingen van het wapen van Haarlem, de Grote kerk of Sint Bavo, de Amsterdamse poort en het Spaarne.
Leefde van 1645 tot 1708. Afkomstig uit een zeer eenvoudig milieu heeft hij het als multitalent geschopt tot in de hoogste kringen. Een der beste etsers-graveurs, die Nederland ooit gehad heeft.
Hofje, dat sinds de bouw nauwelijks veranderd is en van oorsprong bewoond werd door dames uit twee verschillende steden
Doorgang voor de Nieuwe Gracht in de vestingwerken in de vorm van een gemetselde boog
Uit twee schuilkerken moeizaam voortgekomen grote en aparte katholieke stadskerk. Ontworpen door een echte architect! Dat was toen bijzonder!
In de ingang van de toren is een herdenkingssteen geplaatst aan de restauratie van de Nieuwe Kerk.
In de toren van Lieven de Key van de Nieuwe Kerk is een groot wapenschild van Haarlem opgenomen.
Vanuit de Kerkstraat kun je boven de kerkingang twee verschillende wapenschilden van Haarlem zien. Het officiële in rood met zwaard, sterren en het kruis en het officieuze in zwart met een dorre zilveren boom.
Allereerste speciaal voor de protestantse eredienst gebouwde kerk in Haarlem. Deze kerk is een vervanger van een middeleeuwse kloosterkapel. Plein en kerk vormen een eenheid
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
In de zijgevel van het voormalig postkantoor zitten enige gevelstenen en een bijzondere ingang.
Wat kan een klein eenvoudig poortje met wat krassen in de stenen nu vertellen?
Op de gevelsteen staat een 17de eeuws zeilschip en linksboven de tekst De Liefde.
Het vroegere weeshuis heet Coen Cuserhof. Aan de straatzijde zijn in de twee ingangsgebouwtjes gevelstenen ingemetseld. Het Coen Cuserhof had zijn eerste vestiging midden in de stad waar nu het Hofje Van Oorschot aan de Kruisstraat staat.
Gevelsteen geplaatst door woningstichting Patrimonium in 1920. In de Leidsebuurt werden meer en meer huizen voor arbeiders gebouwd. Dit blokje ziet er nog steeds aantrekkelijk uit.
Voorbeeld van de ooit talrijke armoedige steegjes en poortjes in de binnenstad. Nu goede huisvesting
Een bovenlicht met drie cirkels van zes slangen die in hun eigen staart bijten (staarteters)
Gesticht rond 1630. Diverse malen uitgebreid en verkleind. Hield in 1899 op te bestaan als buitenplaats. Het terrein werd verkaveld, maar het landhuis bleef bestaan. Dat werd eerst particulier bewoond, daarna korte tijd militair hospitaal en vanaf 1942 in gebruik door diverse scholen
Hier is heel weinig over bekend. De stichtingsdatum dus ook. Het gebouw lijkt zo rond 1680 verdwenen te zijn, maar het terrein nog wel aanwezig. Maar tot wanneer?
Voorgeschiedenis van het gevangeniswezen in Haarlem met alle ontwikkelingen van het Huis van Bewaring De Vest
Verschillende geveltekens verwijzend naar de tuberculose. Onder andere een touw springend meisje.
Rijk uitgevoerde nog originele gevel met een cartouche van een (vis?)vrouwtje met mand.
Oeroude waterloop van west naar oost door de oude stad. In de loop der tijden overwelfd en in de 19e eeuw grotendeels gedempt.
Een van de drie schoolgebouwen die hier zijn gebouwd. De HBS A, de HBS B en de MULO. Alleen de HBS B staat er nog en is ingericht voor appartementen.
Het gebouw heeft vele vormen van onderwijs gehuisvest. De HBS B was het bekendst. Het gebouw werd zeer gewaardeerd en heeft zelfs een architectuurprijs gewonnen. Door vele onderwijsreorganisaties kwam het in 1998 leeg te staan. Vanaf 2004 verbouwd tot appartementencomplex.
Ter herdenking aan de inspanningen van Henk Fijn voor de herbouw van Molen Adriaan
Van wat sjiekere bedoelde woongracht tot achteraf gracht tot sjiek langgerekt park met wat sjiekere bebouwing tot verkeersader en busbaan.
In de vele versieringen zie je boven de voordeur in het beeldhouwwerk de uitdrukking WEES WELKOM.
Woonhuis van de jeugdige Godfried Bomans gedurende zijn eerste tien jaar. Een kleine plaquette herinnert hieraan. In zijn latere geschriften verwijst hij wel naar dit huis en de in zijn gevoel omringende benauwende sfeer.
Boven de entree van het gebouw van de Zevende Dag Baptiste Gemeente hangt hun naambord.
Zogenaamd waterstaatkerkje van de Evangelische Broeder Gemeente. Het kerkje wordt in de volksmond ook wel het Witte Kerkje genoemd.
In de statige gevel van de school is een monumentale entree opgenomen met Ionische zuilen.
Een nooit echt succesvolle textielfabriek, die echter wel ooit de grootste moderne weverij van Nederland was
Steen van een ziekenhuisje uit 1880 voor epileptische vrouwen. Gen. 13:10 beschrijft de geschiedenis van ZOAR, een stadje aan de Dode Zee.
Afbeelding van een perenboom als herinnering aan de herbouw van de winkel in bedrijfskleding van Hensen.
Een baksteen reliëf van wel 60-meter geeft als een stripverhaal het proces van het broodmaken weer.
Op de blinde muur is een grote schildering aangebracht door de kunstenaar David de la Mano. Je ziet een fantasie met mensen en walvissen in een onderwaterwereld.
Street art door een zeer lange schildering aan de noordelijke muur. Onderwerp is Frans Hals, die in zijn beginjaren als schilder in deze steeg heeft gewoond.
Herdenkingsmonument voor de in de tweede wereld oorlog omgekomen Haarlemse Joden
Tegel met bijbelse voorstelling links van de voordeur. Onder de daklijst de naamsteen "NOOIT GEDACHT"
Monumentale geveldecoratie in baksteen. De schuine strepen accentueren het trappenhuis. Huis en decoratie vormen een treffend afgewogen geheel.
Boven de voordeur een afbeelding van twee kindertjes met een wereldbol.
Statige villa, tijdens de eerste wereldoorlog in gebruik als noodziekenhuis bij het Rode Kruis
Een moestuin, een boomgaard, weitje met vee en een beek erdoorheen. Op deze plek?
Chique bezoek in Franse stijl en het oerbegin van het Frans Halsmuseum
Vervolg op de grote Hortus Medicus ooit gelegen ter plaatse van het huidige Staten Bolwerk
Gouvernement (Povinciehuis) was te klein voor vergaderingen van Provinciale Staten. Daarom het Prinsenhof als uitwijk
Er was letterlijk en figuurlijk een zeer lange weg te gaan, voordat men op het type stadsbibliotheek uitkwam, dat men nu kent
Uithangbord in 1905 geschonken door de burgemeester Boreel. Het geeft aan dat hier in de 16de eeuw het gastverblijf was voor prinsen en andere vorsten.
Opgericht ter ere van de Vrede van Münster. Deze tempel werd over de daarvoor overkluisde beek gebouwd.
Verdwenen klooster van de dominicanen. Ook wel geheten jakobijnen of predikheren. Grootste deel van het klooster nu onderdeel van het stadhuis.
Er zijn maar weinig plekken in de binnenstad, die in de loop der tijden dermate dramatisch van aanzien veranderd zijn.
In de stoep opgenomen hardstenen plaat met informatie over de voormalige Raakstorens die hier als waterpoort hebben gefungeerd.
De brouwerij stond op de plaats waar nu hotel "Die Raeckse" staat. Deze brouwerij produceerde in haar hoogtijdagen 70 brouten per jaar
In Haarlem zijn er in de loop van de tijd diverse hoofdpostkantoren geweest. Het enorme kantoor aan de Raaks en de Gedempte Oude Gracht is wel het bekendst.
Hier kerkte de Christelijk Gereformeerden vanaf 1913 tot begin 2003. Door de gemeentelijke saneringsplannen voor het gebied dreigde sloop. Ondanks de vele protesten ging de kerk in 2005 op geruchtmakende wijze ten onder.
De Raakspoort is een waterpoort die `s-nachts, met een ketting (raaks) over het water, werd afgesloten.
In het trottoir is een hardstenen gedenksteen opgenomen ter herinnering aan het vertrekpunt van het veer Haarlem - Leiden.
In het huis zijn verschillende stenen aangebracht waarop iets is afgebeeld. Bloemen vervullen de hoofdrol, maar er zijn ook vogels en twee hondjes te zien.
Huis van architect Weissman, ontwerper van het Stedelijk Museum Amsterdam. Gevelstenen met herinneringen aan hem en zijn vrouw.
Directeursvilla van Beijnes. Een van de zeer weinige overblijfselen van de fabriek
Oorspronkelijk eind 16e-eeuwse hofje. In 1935 wegens vervallen staat gesloopt en vervangen door een kleine flat. Toen was het hofje af. Bij die gelegenheid is de ingang verplaatst. Sinds 1993 is het weer officieel een hofje
Tien moderne gevelstenen in de nieuwe woonwijk de Remise met thema's van de voormalige tramremise
Aan de motorwagen kon een bijwagen of aanhangrijtuig worden gehangen. Deze waren niet gemotoriseerd en konden bijvoorbeeld de tram verlengen om meer passagiers bij (seizoens)drukte te vervoeren.
Deze Blauwe Tram is de verzamelnaam voor de trams die tussen 1881 en 1961 in het gebied tussen o.m. Scheveningen, Haarlem, Zandvoort, Purmerend en Volendam reden. De trams hadden vanaf 1924 een donkerblauwe kleur.
De naam verwijst naar de Bolramer, een streekbus die werd gebouwd tussen 1956 en 1967.
Net als de nabij gelegen Pijlslaan is deze straat vernoemd naar de boog waarmee de pijl wordt afgeschoten.
De eerste bussen die in 1926 in de regio Haarlem reden waren Brockway-bussen. Deze bussen waren een succes en verdrongen langzaam maar zeker de tramlijne
De Centuurbaan was een rondje Haarlem, een ringlijn van 5,3 kilometer die in beide richtingen werd gereden. Gestart in 1899 als de Eerste Nederlandsche Electrische Tram-Maatschappij – de ENET.
De trekvaart Haarlem – Leiden was vanaf 1657 voor de trekschuiten een belangrijke route door de bollenstreek.
De Leyland autobus werd als standaardstreekbus ontwikkeld. De bus was een succes en werd tot 1988 gebouwd.
De aan de Leidsevaart gelegen remise was in 1899 voor de Blauwe Tram en werd in 1904 fors uitgebreid. Na de opheffing van de tram werd het in gebruik genomen als busgarage van de NZH.
De aan de Leidsevaart gelegen remise was in 1899 voor de Blauwe Tram en werd in 1904 fors uitgebreid. Na de opheffing van de tram werd het in gebruik genomen als busgarage van de NZH.
Geloof, Hoop en Liefde zijn bekende bijbelse thema\'s. Na lange omzwervingen zijn de stenen in 2017 weer bij elkaar gekomenen.
In 1962 werd het oude Diaconiehuis grotendeels gesloopt en vervangen door een modern verpleegtehuis, dat op zijn beurt weer moest wijken voor een nieuwe versie
In het boutique hotel Staats is in de gang naar de achterliggende zalen een herdenkingssteen te zien die te maken heeft met de vroegere functie van het gebouw.
Bakermat van Beijnes trein- en tramfabriek. Begonnen met koetsen en wagens
Gevelsteen die waarschijnlijk verwijst naar beroepen vorige bewoners.
Gevelstenen in diverse woningen uit begin 20e eeuw van woningbouwvereniging Patrimonium.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
Voorbeeld van het zware verval van de stad aan het eind van de 18e eeuw en het begin van de 19e eeuw
Gevelreclame van “De Nederlanden van 1845” op de achterkant van het pand, te zien vanaf het station, spoor 3. In 2020 hersteld.
Aan de achterzijde van het huis staat een muurschildering uit de WO II met de tekst Klein Canada. Een eerbetoon aan de bevrijders.
In het plaveisel van de brug is een herinneringssteen opgenomen van de voormalige Schalkwijkerpoort met tekst en tekening.
In de muur is een knots opgenomen met daarop de tekst DAG. Dit is van een goedendag, zoals een dergelijke knots ook wel wordt genoemd; een grapje?
Herinnering aan het Leerlingenproject Zuidam van M.J. Busker, 1998
Naast de voordeur is een steen waarop een uiltje is afgebeeld met het jaartal 1926. Harry Mulish schreef over in dit huis in zijn boek De Aanslag.
Op de steen naast de voordeur staat Apollo afgebeeld in zijn gouden zonnewagen bespannen met twee vurige paarden.
Poortje van het voormalige Sint Jacobskapel anno 1319, later Het Leprooshuis, en nog later het Pest- en Dolhuys
Glas in lood ruit met een afbeelding van Hofnar Sigaren van Blom Sigarenmagazijn in 1926.
In een viertal huizen is een gevelsteen opgenomen met daarop afbeeldingen van dieren.
In het groepje huizen is boven iedere voordeur een gevelsteen met een afbeelding van (dier)en te zien.
Middeleeuws complex, dat vele malen verbouwd en uitgebreid is en enorm veel verschillende functies heeft gekend zoals: leprozenhuis, Dolhuys, bejaardentehuis en museum
In en groepje huizen van vier is boven de deur een gevelsteen bevestigd ter herinnering aan de voormalige nabijgelegen Nieuwpoort.
In de nieuwbouw is een gevelsteen opgenomen die herinnert aan wat hier heeft gestaan.
Moderne gevelsteen uit 2020 ter herinnering aan het voormalige Frans Hals theater
Meer dan 100 jaar lang van eind 18e eeuw tot begin 20e eeuw bepaalden drie generaties van de familie Zocher in belangrijke mate het aanzien van parken, buitenplaatsen en villaparken in Nederland
In de gevelsteen wordt melding gemaakt van de schietvereniging Generaal van Merlen.
Binnenplaats, waar zich de hoofdingang van Rechtbank De Appelaar bevindt. Ook de Phil./Philharmonie grenst hieraan.
Voluit: Rechtbank Noord-Holland; locatie: Haarlem, Appelaar. Zie ook Jansstraat, pin Rechtbank Noord-Holland; Haarlem, locatie: Jansstraat en pin Voormalig kantongerecht
Gevelstenen met afbeeldingen van spreekwoorden zijn boven de entrees aangebracht. Alle hebben verband met de dieren die hier voorbij gingen op weg naar het nabij gelegen slachthuis.
Voorbeeld van een verdwenen piepklein hofje in een piepklein straatje
Op de zijmuur aan de kant van de Schoutensteeg staat een tekst van Midas Dekkers.
Hier is zelfs het postkantoor geweest en daarna jarenlang het politiebureau. Bekend bij vele oudere Haarlemmers. Het gebouw heeft een leuk torentje.
Geschiedenis van de posterijen vanaf de middeleeuwen en de geschiedenis van de telegrafie en telefonie in Haarlem tot het einde van de 19e eeuw
Geschiedenis van Postkantoor 1 en wat er op die plek aan vooraf ging
Ontwikkeling van het Politiebureau Smedestraat en de erboven gelegen telefooncentrale
Vrouwe Fortuna die op een bol probeert de wind te vangen in combinatie met een 17de eeuws schip met volle zeilen.
Glas-in-lood ramen en bijzonderheden over het blokje huizen Soendaplein 31 t/m 39.
Zelfs voor hofjesbegrippen ging het hier om een wel heel erg klein hofje met wel heel erg kleine huisjes
Steen met afbeelding van een schilder aan het werk. Op het trapje staat de naam van het bedrijf: W. van Beek en Zn.
In de gevel is een bakstenen afbeelding opgenomen van de letters LMH. Deze zijn van de Levensverzekering Maatschappij Haarlem.
Reclamebord van kruidenier J.G. Walter in een raamnis op de eerste verdieping.
Gebeeldhouwde afbeelding uit 1744 waarmee de naam van de eigenaar werd aangegeven
Beeldengroep gemaakt door Bart van Hove. Voorstellende de Wetenschap en de Kunst welke door de Faam worden bekroond.
Gevelsteen uit 2008, bij de renovatie van het pand door de huidige bewoners aangebracht.
Herstelde gevelreclame etablissement het Sleepershoofd uit de 19e eeuw.
Drie fraai gerestaureerde gevelstenen uit 1630, voorstellende het bijbelverhaal van profeet Jonas
Gedenksteen uit 1824 ter nagedachtenis aan de Zeeheld Jan de Lapper, zeekapitein onder Admiraal Tromp.
Muurschildering en tegeltableau van het voormalige kantoor van de Algemeene
Gevelsteen uit 1609 van herberg Inde Vier Heemskinderen uit 1554
Ironische stelling dat tijdens het beleg van Haarlem in 1573 de prijs van brood zo hoog was dat men voor drie roggebroden een huis kon kopen
In hout gesneden reliëf boven de voordeur, met een voorstelling van een 17de eeuws zeilschip.
Uniek museumcomplex, voortgekomen uit de erfenis van Pieter Teyler van der Hulst. Oorspronkelijk een onderzoeksinstituut, gehuisvest in gebouwen waar zeer weinig aan veranderd is.
Oorspronkelijk gebouwd als woonhuis voor/door de puissant rijke Keetje Hodshon. Later zetel van de (Koninklijke) Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen
Voormalige pastorie van de Spaarnekerk met boven de entree de gevelsteen met de tekst Huize De Drie Klaveren. Een verwijzing naar de oude bierbrouwerij waarin de Spaarnekerk als schuilkerk is begonnen.
Voorbeeld van Stolpersteine / struikelstenen in de bestrating ter herdenking van de hier in de Tweede Wereldoorlog weggevoerde Joodse bewoners
Voorbeeld van een stadslegende, waar een klein beetje waarheid in schuilt
Jarenlang was er op de top van de trapgevel niets bijzonders te zien. Tot 2011 toen er opeens een uil leek te zijn neergestreken.
Na de sloop is hier één gevel van het blokje van vier gerestaureerd. Veel tegelwerken en ornamenten als koppen zijn er te zien.
Fraaie neogotische kerk, die een belangrijke en typerende rol in het stadsbeeld vervulde
De Waag kan men zien als een soort douanekantoor en dit gebouw met de kades er omheen en de Damstraat vormden de navelstreng van de stad
Over een parkeergarage valt niets te vertellen toch? Wel als het onderdeel is van een touwtrekpartij en er een rampzalige brand plaatsvindt
Volgens Saenredam (1628) stond de bierpaal niet ver van de Oude Gracht
De brouwerij stond ergens tussen Gravinnesteeg en Helmbrekerssteeg
Ongeveer bij een bierpaal volgens Saenredam (1628)
In dit vernieuwde deel van Haarlem is het fijn kijken naar een heleboel stenen dieren; een ontdekking.
Gevelsteen van het logement en herberg de Drie Kemphaantjes uit de 18e eeuw
Tegeltableau van de voormalige melkinrichting De Landbouw. In 1960 limonadefabriek Green Spot en weer later een garagebedrijf. Verbouwd in de beginjaren negentig waarbij het tableau in ere is hersteld.
Het door Stadsherstel gerestaureerde pand is bij de afronding van de restauratie voorzien van een toepasselijke gevelsteen.
Kasteelachtige middeleeuwse stadspoort, bestaande uit een hoofdpoort en een voorpoort. Waarschijnlijk door toeval als enige stadspoort van Haarlem blijven staan.
In de bogen van de ramen van de eerste verdieping zijn afbeeldingen van allerlei timmermansgereedschap opgenomen. Waarschijnlijk een verwijzing naar de meubelmakers fabriek die hier is geweest.
Afbeelding van een zilveren kandelaar als symbool van de winkel van de vroegere eigenaar.
Moderne gevelsteen met verwijzing naar een Hostel. De uil van Mallle Babbe als kok met muts. Bestek en een hotelbed
Zeer grote Hortus Medicus, die slechts korte tijd bestaan heeft
Wandeling vanaf het spoorviaduct bij het Kenaupark tot aan de Kennemerbrug
Woonruimte van de heer Mulisch pal bij de perrons van station Haarlem. Wat zo zijn voordelen heeft
Een kleine begraafplaats oorspronkelijk bedoeld voor de onvermogenden ten noorden van de Grote Kerk
Een door de tijd heen meermalen dramatisch veranderd Stationsplein, dat nooit helemaal voldaan heeft
In het front van de hoofdingang is een gevelsteen van Vulcanus opgenomen met bliksemschichten in zijn hand. Verder een naamsteen met HYSM.
Fors stationsgebouw, dat uiteindelijk van knip- en plakwerk aan elkaar hing. Het werd ook een gevaarlijk station
Een voor Nederland uniek groot station in jugendstil stijl. Dit bood een zeer rigoreuze oplossing voor alle decennialange spoorwegproblemen in Haarlem
Geheel verdwenen straat, die aan de westkant aansloot op de Kenaustraat en aan de oostkant op de Parkstraat. Dit i.v.m. de sanering van het Stationsplein
In de zijgevel heeft kunstwerk gezeten van de R.K. Kleuterschool O.L.V Fatima. Inmiddels is het kunstwerk helaas verdwenen.
Een gevelsteen naast de voordeur met daarop drie roodborstjes afgebeeld.
Groot herenhuis met de gevelsteen Iduna. Deze verwijst naar de godin Iduna als bewaarster van de appels van de jeugd.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
Bouwcomplex Patrimonium ten noorden van de Kloppersingel. Gebouwd in de jaren twintig van de vorige eeuw. Toegepast is een bouwstijl die lijkt op de Amsterdamse School met veel gevelstenen. De buurt werd door het christelijke karakter ook wel de psalmenbuurt genoemd.
In de Patrimoniumbuurt zijn diverse poortwoningen. Dit zijn er twee van in de voor de buurt kenmerkende bouwstijl. In de gevel tref je twee gevelstenen aan. Een wapensteen van Haarlem en een wapensteen van Noord-Holland.
Huis ontworpen door architect G. Meppelink in 1910. De gevelsteen vertoont een landschap in de brandende zon. Aestate betekent zomer of zelfs hete zomer.
Haarlem is lang garnizoensstad geweest. De Koninginnebuurt had veel oud officieren als bewoner. Quatre Bras is een herinnering aan de laatste grote slag van Napoleon in 1815 waarin de Prins van Oranje een beslissende rol heeft gespeeld.
Door de Haarlemse architect Joost Swarte is een hek voor de binnentuin en de parkeergarage ontworpen.
Boven de ingang van de nieuwe fietsenstalling is een gevelsteen aangebracht waarop de voormalige halte van de Blauwe Tram humorvol is weergegeven.
Torrentius was een miskende kunstenaar waarnaar als eerherstel deze straat is vernoemd.
Gevelankers in de muur van het Brouwershofje ter herinnering aan de herbouw in 1586.
Het hofje was oorspronkelijk een hofje van het Brouwersgilde. Dit is voor Haarlem uniek. Het was hoofdzakelijk bedoeld voor niet meer kunnende werken arme meiden uit de brouwerijsector
Zeer eigenzinnig woningbouwcomplex van de architect Van Loghem, gebaseerd op socialistische ideeën met grote binnentuinen en kleine privétuinen en gemeenschapsgebouw. In de bouwtijd een hypermodern complex en ook nu nog verrassend modern
Eenvoudige doorgang om het veer naar Leiden en de tuinen buiten de muren te bereiken
Op de kaart van Saenredam (1628) staat hier ongeveer een bierpaal
In de binnentuin is een kinderspeelplaats. Op de muur staan vrolijke en kleurige kindertekeningen geschilderd.
Hoog in de hoekgevel is het wapen van Enkhuizen aangebracht. Drie gekroonde haringen zijn op het door een vrouw vastgehouden wapenschild afgebeeld.
Het klooster had de bijnaam: Elfduizend maagdenklooster. Maar .........
Hofje gesticht uit de nalatenschap van broer en zus Justus en Isabella van Leeuwaerden. Het hofje heeft als bijzonderheid, dat er middeleeuwse kloosterrestanten in verweven zitten
Van Teylers museum verkregen oude gevelsteen met een afbeelding van de korenmeter. In vroeger tijden bestaand ambt om de hoeveelheden koren te bepalen voor bakkers en brouwers.
Verwijzing van circa 1960 naar de voormalige eigenaar: fotograaf Dick Boer, medeoprichter van het fotoblad Focus.
Zonnewijzer in oorspronkelijk schoolgebouw, Boven entree, boven 2e verdieping
Grote gevelsteen boven de ingang met de naam van de voormalige kleuteropvang.
Verwijzing naar de stopplaats voor de postkoets aldaar, rond 1800
Blokje huizen met ieder een reliëf stucwerk in de erker. Op één na allemaal met het wit van de erker meegeschilderd.
Herinnering aan de MTS en Ambachtschool. Inmiddels verbouwd tot het appartementencomplex De Meester van Haarlem.
Verwulft en omgeving vormt een kruispunt van veel historische lijnen in de stad. Het Verwulft was ooit onderdeel van de eerste middeleeuwse vestinggracht.
Warenhuisgebouw in een kenmerkende mengeling van bouwstijlen op een markante plek.
Geveltekens, verbeeldende de gerookte worst die voor lange reizen in stevige vaten werden bewaard
De oorsprong van het Elisabeth Gasthuis is niet geheel duidelijk. Wel, dat het sterk verbonden was met het Sint Gangolf Gasthuis op de Botermarkt. Oorspronkelijk was het Elisabeth Gasthuis gevestigd aan de noordzijde van het Verwulft, tot de grote brand van 1576.
Boven de zij-entree aan de kant van de vijver is een latei met beeldhouwwerk van onder andere twee salamanders opgenomen.
Ruitvormige gevelsteen met daarop een merel op tak behorend bij de villa De Meerle.
Gedenksteen uit 1921 verenigingsgebouw van wooncomplex Tuinwijk, den ontwerp van architect van Lochem.
Voorbeeld van de vele hofjes, waar nauwelijks iets over bekend is
Het brouwerijcomplex besloeg de noordhoek van de Vissersbocht en tevens enkele gebouwen aan de overkant van de
Boven de garagedeuren is een gevelsteen bevestigd met een afbeelding van de beroemde villa van Corbusier.
De vroegere Kleine Houtpoort had twee wapenstenen. Een daarvan is opgenomen in de gevel van het voormalige museum Jac. van Looy.
Gevelsteen met afbeeldingen van meubelmakers gereedschap ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van de firma.
In de Patrimoniumbuurt tref je veel gevelstenen aan. De wijk is gebouwd in de jaren twintig van de vorige eeuw in een soort van Amsterdamse Stijl. Het geheel kenmerkt zich door de uniforme bouwstijl en veel ruimte in een groene omgeving. Vandaag dag nog steeds een geliefde woonwijk.
Naast de Bakenesserkerk is een nieuw wijkje ontstaan gebouwd voor de woningbouwvereniging Sint Bavo.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
Fraai hersteld glas in loodraam met onderschrift in de gevel van de Bakenesserkerk.
De kerk is voortgekomen uit een middeleeuws gasthuis. Daarna vele malen verbouwd
In een witte villa aan de rand van de Haarlemmer Hout is in de gevel een paardenhoofd opgenomen.
Aan de achterzijde van huize Zomerlust is in de schuur de gevelsteen De Koedrift ingemetseld. Een koedrift was vroeger een paadje waarover koeien werden geleid. De steen is een herinnering aan de herberg die hier vroeger heeft gezeten.
De inmiddels verdwenen gevelornamenten, klokken, beelden en teksten van "de Tijdmeter".
Een uit 1605 daterende gevelsteen. Op de afbeelding staat de verloren zoon als varkenshoeder, een bijbels verhaal
Afbeeldingen ter nadachtenis aan het toenmalige Karmelietenklooster.
Het hofje is in 1616 gesticht en eind 19e eeuw herbouwd en uitgebreid.
Herdenkingssteen van de deportatie in 1942 van 170 Haarlemse Joden
Op de blinde muur van de Bavoschool is een gedicht opgenomen van Sylvia Hubers. Het gaat over wonderen die kunnen gebeuren als je erin gelooft.
Boven de poort is een oude gevelreclame opgenomen van het transportbedrijf J. Spithoven. Rond 1925 is er hier al sprake van vervoer en opslag van steenkolen, aangevoerd per trein via Station Haarlem Goederen.
Oudste hofje van Nederland. Huidige gebouwen dateren grotendeels rond het midden van de 17e eeuw
Herdenkingsteen op de plaats van de tweede synagoge. Deze werd in de tweede Wereldoorlog de joodse gemeenschap ontnomen en brandde enige jaren na de oorlog af.
Een groot tegeltableau naast de voordeur met een natuurafbeelding en de letter van de familie.
Medaillon uit 1928 ter nagedachtenis van Paschier de Fijne (1588 – 1667), een van de eerste predikanten van de Remonstrantse Broederschap.
Timpaan van de voormalige Kennemerpoort met beeldhouwwerk, uit de 17e eeuw.
Links naast de monumentale voordeur is het marmeren bord te zien van Haarlems Muziek Instituut. Het instituut onder leiding van Nico Hoogerwerf heeft hier tientallen jaren gezeten.
In de stadsschouwburg zijn diverse tegelplateaus opgenomen met o.a. afbeeldingen van een toneelkop en het wapen van Haarlem.
De poort is ontstaan door de plaatsing van de ramen buiten de muren. Dit ten behoeve van de textielindustrie.
De bouw had een lange aanloop en de schouwburg kwam pas in 1918 gereed. De bouw werd mogelijk na een zeer grote anonieme financiële gift. Na veel gedoe kwam in 2008 een uitgebreide restauratie /renovatie /uitbreiding gereed.
Dit hofje berust niet op een nalatenschap. Het dateert ergens uit het eerste kwart van de 17e eeuw en bestond toen slechts uit een paar kleine woningen die aan oude arme vrouwen verhuurd werden. Er is in de loop der tijden veel verbouwd en uitgebreid. Pas vanaf 1800 kan men het echt een hofje noemen.
Poort naar de tuin de oude kloosterhof van de Norbertijnen, de Sint Anthonie boomgaard
Klooster met een zeer roerige geschiedenis en onduidelijke stichtings- en opheffingsdatum. In een bepaalde periode hadden de kloosterlingen een zeer strenge levensstijl, maar…
100 jaar oude ornamenten uit de vroegere Evangelisch-Lutherse Wees- en Oudeliedenhuis.
Verscholenkerk, die veel verbouwd is en geleidelijk aan steeds zichtbaarder werd
Het familiewapen van de stichter, een klimmende leeuw met afgehakt hoofd.
Het hofje is ontstaan uit een zeer vreemde erfenis van de rijke Frans Klaeszoon Loenen. In tegenstelling tot de wensen uit het testament van hem is er een hofje gesticht uit deze erfenis. Door financieel wanbeheer onder toezicht van de stad Haarlem gekomen.
Hofje van het Koopmansgilde, waarvan nog het poortje aan de straat en het gildehuis op het achterterrein overgebleven zijn
Tegeltableau uit 2018 ter viering van het 10-jarig bestaan van de stichting Haarlemse Hofjeskrant
Zijhuizen was geen achterafje, maar een prominent onderdeel van de Zijde-industrie van Haarlem
In de walkant zit een soort herdenkingssteen met een nagenoeg onleesbare tekst. Het moet met de brug en de omgeving te maken hebben.
Hotel van een Duits bedrijf, speciaal gebouwd voor millennials. De inrichting is geïnspireerd door melkfabriek De Sierkan
Sint Antonius hoorde bij de school die op deze plek heeft gestaan. Nu vind je hier sinds 1984 de poptempel “Het Patronaat”.
Schoolgebouw en patronaat ten behoeve van de Katholieke Antoniusparochie met zijn kerk aan de Nieuwe Groenmarkt
Openbaar groen, dat in extreme mate veranderd en versteend is
Herberg ten behoeve van de Leidsevaart opgevolgd door drie woonhuizen
Kinderhuis van de zusters Carmelitessen van het Goddelijk hart van Jezus
Complex oorspronkelijk bedoeld voor studentenhuisvesting, maar sinds lange tijd huisvesting voor cliënten van het Leger des Heils
Kantoorgebouw van de gemeente Haarlem voor de huisvesting van de gemeentelijke sociale dienst, de GGD en de gemeentelijke Publiekshal
Kantoorgebouw van het UWV. Dit gebouw is de opvolger van het kantoor aan de Jansweg.
In een blokje van drie panden is in het linker het Wapen van Amsterdam opgenomen omgeven door korenaren en bloemen.
Gevelsteen uit 1610, verbeelding van de herkomst van de Vlaamse eigenaar: Maaseik, met het stadswapen.
Tegeltableau uit 1913, een verwijzing naar aldaar gevestigde Coöperatieve winkelvereniging Eigen Hulp, leverancier van bakkers- en kruidenierswaren.
Twee historische reclameteksten van Bank Mees & Ritsema en ook nog van Molimex.
Verbeelding uit 1608 van de oorsprong, voortgang en toekomst van de Nederlandse Geest, of een aanduiding voor de kwaliteit van ons nationale gevoel in de 17de eeuw
Het klooster wordt voor het eerst in 1372 genoemd. In 1581 kwam o.a. door de Reformatie het einde voor het klooster. De kerk stierf in 1818 een roemloos einde onder de slopershamer als paardenstal van de cavalerie.
Ontstaan uit postkantoor 3. Bij verbouwing tot stadskantoor is veel gerenoveerd, gerestaureerd en veel vervangen door nieuwbouw.
Maatschappij tot Nut van het Algemeen, Departement Haarlem. Een zeer brede maatschappelijke organisatie gericht op de ontwikkeling van de Gewone Man
Voormalig bankgebouw in Amsterdamse School stijl. Aan het gebouw zitten vele beelden van de kunstenaar Hildo Krop.
De rechtbank was van 1839-1890 gevestigd aan de Zijlstraat 72-74.
Het tweede postkantoor van Haarlem was gevestigd aan de Zijlstraat 70 - 74 in de periode 1890-1924.
Op de plek van het tweede postkantoor aan de Zijlstraat 70-74 was er na 1924 sprake van hele diverse ontwikkelingen
Poort vernoemd naar nabijgelegen Zijl. Zijl is oud Nederlands voor Sluis. Er was een voorgelegen bastion als extra bescherming. Poort in 1824 vervangen door hek met kommiezenhuisjes
Schildering van de godin Electra die de aard van de bedrijven die hier hebben gezeten weergeeft.
Op het Hortus plein is op een plateau aan de muur van het gebouw van de gemeente het beeld “De Handel” tentoongesteld. Deze kwam van de hier afgebroken school. Het andere beeld staat aan de Zijlvest bij de parkeergarage.
Aan de muur van de publiekshal van de gemeente tegenover de biosscoop is een oude entreeboog opgenomen. Deze kwam van de hier afgebroken school.
In de muur van de publiekshal van de gemeente is het tegeltableau “Stoomboot” opgenomen. Deze kwam van de hier afgebroken school.
Na gereedkomen van het gebouw huisvestte het eerst de Infanterie en daarna Belgische vluchtelingen. Pas in januari 1915 in gebruik genomen door het onderwijs. Het gebouw huisvestte vele onderwijsvormen, maar de HBS A was het bekendste. Door vele onderwijsreorganisaties en de saneringsplannen van de gemeente kwam het gebouw leeg te staan. Ondanks langdurige grote protesten van de bevolking en vele organisaties volgde toch sloop.
Na een lange en zeer geruchtmakende planvorming heeft de gemeente Haarlem de locatie van de vroegere HBS A gekozen als nieuwe huisvesting voor haar ambtenaren. Tezamen met het stadskantoor Zijlpoort dient het ter vervanging van veel oudere huisvesting van gemeenteambtenaren. Het huisvest ook nog een bioscoopcomplex, wat horeca en er bevindt zich een grote parkeergarage onder
Bovenin de gevel van een groot herenhoekhuis is een gevelsteen opgenomen met afbeeldingen van tulpen in een bollenveld. Verwijzend naar de bollenteelt die hier vroeger heeft plaatsgevonden.
Boven de erker van het grote herenhuis is in de gevel de naam Frisia opgenomen. Het huis is vele jaren bewoond geweest door een medisch specialist.
Terra cotta gevelsteen van het voormalige Triniteitslyceum. Gered van de sloper en nu geplaatst in de gevel van het Broederhuis.
Sculpturendie het werk van Provinciaal Waterstaat uitbeelden. Vanwege de verkoop van het gebouw pand zijn de beelden in 2013 opgenomen en opgeslagen.
Aan de apotheek is een uithangbord van een zwierige eenhoorn opgehangen.
Melkfabriek De Sierkan was niet alleen bekend vanwege zijn melk, maar ook door zijn ijsproductie
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
De Patrimoniumbuurt is tussen 1921 en 1923 gebouwd voor de woningstichting Patrimonium. Ontwerpers zijn Tj. Kuipers en A. Ingwersen. Gekozen is voor de traditioneel-zakelijke stijl van de Amsterdamse School.
Boven de toegangsdeur van de voormalige winkel zie je een gevelsteen met een afbeelding van de Kennemer- of Nieuwpoort.
Een van de militaire tehuizen in Haarlem waar de dienstplichtige terecht kon voor geestelijke bijstand en verantwoorde gezelligheid.
Marokkaanse moskee. Oorspronkelijk in oud winkelpand gehuisvest. Sinds 2004 in een modern moskeegebouw
Geen echt hofje, maar wel als zodanig door velen ervaren. Voorbeeld van slechte huisvesting
Groot herenhuis gebouwd door architect Van Loghem. Boven de entree glas-in-loodramen en links en rechts van de voordeur gevelstenen. Bij de toegang twee kolommen met daarop de naam van het huis.
In de poort naar de gemeenschappelijke binnentuin is een herinnering aangebracht aan Godfried Bomans. Het drukt uit dat je niet ver hoeft te reizen om interessante mensen te ontmoeten.
De tegeltableaus zijn van de wasserij en strijkerij Edelweiss. De wasserij had vanwege het heldere water klanten tot in Amsterdam.
Bierbrouwerij en IJsfabriek. Louis Allard brouwde ondergistend bier (Beiers bier oftewel pils). Met zijn compressors had hij geforceerde koeling en ijs als bijproduct.
Op de nok van het dak staat een 'gouden' schoenmakersleest als herinnering dat in dit huis een schoenmaker zijn vak uitoefende.
Gedenksteen Binnen in huis
De Buitenplaats Zuiderhout moet ca. 1630 gesticht zijn. Hij is diverse malen verkleind en vergroot. Hij is in 1902 verkocht voor verkaveling. Het landhuis zelf is in 1909 gesloopt. Tot 1963 stond er daarna een villa, ook met de naam Zuiderhout.
Stichtingsdatum onbekend. Mogelijk tweede kwart 17e eeuw. Het terrein is in 1805 aan Zuiderhout toegevoegd. Het landhuis werd toen gesloopt.
Er is weinig bekend over deze herberg. Rond 1705 toegevoegd aan de Buitenplaats Zuiderhout en is het gebouw gesloopt
Hofje oorspronkelijk bedoeld voor doopsgezinde vrouwen. In een ver verleden veel gedoe over het eigendom. Eind 19e eeuw in een geheel andere vorm herbouwd. Ternauwernood sloopplannen van de gemeente in de 20e eeuw overleefd.
Sober Wees-(en Armen)huis, dat vele malen verbouwd is om bij de tijd te blijven. Uiteindelijk voldeed het helemaal niet meer en verhuisde men.